به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، شاهد یاران در شماره جدید خود به یادمان آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی با عنوان «امین امام» پرداخته است. در این شماره از شاهد یاران گفتارهایی از حجج اسلام والمسلمین سیدمحمدعلی شهیدی محلاتی، مسیح مهاجری، سید مهدی طباطبایی، سید رضا اکرمی، غلامرضا مصباحی مقدم، هادی غفاری، سید محمود دعایی، رسول منتجبنیا، محمدباقر نوبخت، اکبر ترکان، رضا صالحی امیری، علی جنتی، سید محمد میرمحمدی، سردار حسین علایی، محمود محمدی، صادق زیباکلام، احمد توکلی، حسن غفوریفرد، غلامعلی رجایی، ایرج فاضل، غلامحسین کرباسچی، فاطمه هاشمی، محسن هاشمی، یاسر هاشمی و ... به چاپ رسیده است.
«هاشمی؛ نقطه اتصال سه نسل» مقاله سردبیر است که در آن زندهیاد آیتالله هاشمی رفسنجانی را جزء آن دسته از سیاستمداران میداند که در تاریخ معاصر جایگاه ویژهای دارد. او از گروه خوشنامهایی است که مانند اسلاف خویش با استبداد و استعمار توأمان دست و پنجه نرم کرد. حضور وی در رأس تحولات سیاسی و اجتماعی کشور از دهه 40 تا دهه 90 به مدت بیش از نیم قرن موجب شده که نسلهای مختلف جامعه با نام او آثار و کارنامهاش در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آشنا باشد.
اینفوگرافی آیتالله هاشمی رفسنجانی بخش دیگر این ماهنامه را به خود اختصاص میدهد که در آن از تولد ایشان در سال 1313 در رفسنجان کرمان آغاز کرده است، با ازدواج با عفت مرعشی در سال 1337 ادامه داده و سپس به فعالیتهای سیاسی علیه حکومت پهلوی و حبس در زندان طی دهه 1340 پرداخته است. تاسیس جامعه روحانیت مبارز در سال 1356، عضویت در شورای انقلاب به عنوان یکی از چهرههای کلیدی در سال 1357، ریاست مجلس شورای اسلامی در سال 1359 و جانشینی فرمانده کل قوا در سال 1367 از فعالیتهای اثرگذار وی طی دوران عمرش بوده است.
همچنین انتخاب به عنوان نفر آخر در فهرست تهران و انصراف از ورود به مجلس ششم در 1378، شکست در مرحله دوم دوره نهم انتخابات ریاست جمهوری در سال 1384، ریاست مجلس خبرگان در فاصله سالهای 1386 ـ 1389، آخرین حضور در نماز جمعه تهران در سال 1388، رد صلاحیت انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392، نفر اول تهران در انتخابات مجلس خبرگان در سال 1394 و مرگ بر اثر ایست قلبی در بیمارستان شهدای تجریش تهران در 19 دی سال 1395 از دیگر فعالیتهای اثرگذار آیتالله هاشمی رفسنجانی به شمار میآید.
خداحافظ «سیاستمدار زیرک و نیکنام» عنوانی است که مروری بر تحلیل رسانهها و مقامات سیاسی خارجی از فقدان آیتالله هاشمی دارد. روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارش خود، آیتالله هاشمی رفسنجانی را یکی از تاثیرگذارترین مردان انقلاب اسلامی دانست که بر تمامی گستره 38 ساله این انقلاب آثار روشهای حکومتی خود را آشکار ساخت.
در ادامه این مطلب تایمز با یادآوری تلاطمهای دوران ریاست جمهوری 8 ساله آیتالله هاشمی رفسنجانی نوشت: «رفسنجانی درایت عبور از این بحرانها را داشت. آمریکا کوشید با مانور روی این ادعای بیپایه که رفسنجانی نسبت به سایر مقامهای ایرانی ملایمتر است شرایط خود را در ایران بهبود بخشد، اما رفسنجانی مقابل این مانور سیاسی نیز هوشمندانه ایستادگی کرد.»
در «چشمهایش را بست» به مخالفان و موافقان هاشمی در گذر زمان میپردازد. برخی اعتقاد دارند آنچه آیتالله هاشمی را به وادی تهمت و تخریب کشاند، نامزدی او برای انتخابات ریاست جمهوری بود. به باور این طیف، رئیس جمهور شدن هاشمی در سال 68، احیای راست و به حاشیه رفتن چپ بود. در آن زمان چپها، هاشمی را متهم میکردند که میخواهد پای آمریکا را به کشور باز کند و تمام دستاوردهای انقلاب مستضعفان را از چنگشان درآورد. اما ماجرا چیز دیگری بود. آیتالله هاشمی رفسنجانی در انتخابات تنها 94 درصد آرای مردم را به دست نیاورد؛ بلکه مردم خسته از ویرانی و جنگ، در چهره او یک منجی میدیدند که میتوانست سردار سازندگی باشد.
«59 سال همکاری و همدلی» که بر قاب تصویر آیتالله هاشمی رفسنجانی در کنار مقام معظم رهبری نشسته، مطلب دیگر این نشریه است. در یکی از دیدارهای معظمله با اعضای هیئت دولت در اول شهریورماه سال 69، رهبر معظم انقلاب این چنین گفتهاند: «یکی از چیزهایی که ما همیشه به عنوان فضایل برجسته آقای هاشمی در ذهن داشتیم و مشاهده میکردیم، حضور فداکارانه و مدبرانه ایشان در صحنههای جنگ تحمیلی بود و حقیقتا زبان قاصر است از اینکه آن زحمات و آن فداکاریها را سپاسگزاری کند. من آن شبهای دشوار، آن لحظات پر هم و غم و پرمسئولیتی را که ایشان در مقابل چشم همه ما گذراندند، فراموش نمیکنم.»
«میراث مکتب هاشمی» عنوان مطلبی در گفتوگو با محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران است. محسن در میان سایر فرزندان آیتالله هاشمی بیش از دیگران شناخته شده است. او به واسطه مشغولیتهایی که در سالهای پایانی جنگ داشته و همچنین به واسطه مشاورتهایی که برای پدرش انجام میداد، بیش از سایر فرزندان در خاطرات و روزنوشتهای پدر مورد اشاره قرار گرفته است. وی در پاسخ به اینکه آیا رشد خود را تابعی از جایگاه رسمی و قانونی به ویژه در موضوع بهرهمندی از رانت مرحوم هاشمی میداند یا خیر، پاسخ داده است: فکر میکنم مسیر رشد و حرکت من بر اساس تخصص و تحصیلاتم بوده است و در دولت اصلاحات به دلیل تخصص و تجربهای که در حوزه حمل و نقل ریلی و شرکت مترو داشتم، به عنوان مدیرعامل متروی تهران از سوی وزیر کشور وقت منصوب شدم و تا زمان عضویت در شورای شهر تهران با رأی مردم، مسئولیت حاکمیتی دیگری نداشتم.