«میرمهنا»؛ بلاتکلیف بر صحنه تئاتر/سرمای هوا، سردی جشنواره را تشدید کرد
کد خبر: 3686386
تاریخ انتشار : ۰۹ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۳:۲۹
آثار نمایشی«تئاتر فجر» در بوته نقد/7

«میرمهنا»؛ بلاتکلیف بر صحنه تئاتر/سرمای هوا، سردی جشنواره را تشدید کرد

گروه هنر:«میرمهنا» به کارگردانی سیروس کهوری‌نژاد، شب گذشته یکشنبه 8 بهمن و در آخرین شب اجراهای «تئاتر فجر» در حالی با عدم رعایت کوچکترین اصول فنی و قراردادهای تئاتری در تماشاخانه سرو اجرا شد که سرمای هوا موجب شد شمار مخاطبان این نمایش از انگشتان دست تجاوز نکنند.

«میرمهنا»؛ بلاتکلیف بر صحنه تئاتر/سرمای هوا، سردی جشنواره را تشدید کرد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)شب گذشته یکشنبه 8 بهمن آخرین شب از اجراهای نمایشی سی و ششمین جشنواره بین‌المللی «تئاتر فجر» در سالن‌های متعدد نمایشی پایتخت در حالی پیگیری شد که شواهد حاکی از حضور کمرنگ مخاطبان در آنها به سبب سرمای هوا و سختی تردد به سبب یخ‌زدگی و لغزندگی معابر بود.

از جمله آثار نمایشی که تبلیغات زیادی قبل از برگزاری جشنواره و حین آن در موردش به انجام رسید،«میرمهنا» به کارگردانی سیروس کهوری‌نژاد بود؛ روایت نمایشی یکی از دلاورمردان جنوب کشور در عصر نادری  به ویژه آنکه حضور حمید ابراهیمی و حدیثه تهرانی به عنوان بازیگران به نسبت چهره آثار تئاتری و تلویزیونی نیز در آن از خیلی پیشتر اطلاع‌رسانی شد تا دلیل باشد بر جذابیت این اثر نمایشی و به این واسطه مخاطبان ترغیب به تماشای آن شوند.

تأخیر نیم‌ساعته اجرای نمایش«میرمهنا» و حضور افرادی در کسوت مخاطب به میزان انگشتان دست که البته غالب آنها نیز میهمان و یا از جمله افراد پشت صحنه نمایش بودند ابتدا تنها توجیهی که داشت، وضعیت جوی و سرمای بیش از حد هوا بود اما به محض ورود به سالن نمایش و مواجهه با نخستین صحنه نمایش کاشف به عمل آمد که «میرمهنا» پرداختی ابتدایی، تخت و بی‌روح و بدون انعطاف دارد که حتی کوچکترین جذابیتی را هم در روند روایت خود برای مخاطب به ارمغان نمی‌آورد.

علاوه بر حضور حمید ابراهیمی و حدیثه تهرانی که به عنوان بازیگران شناخته شده عرصه تلویزیون و تئاتر مطرح هستند، بازی پیشکسوت تئاتر یعنی جلیل فرجاد در نقش شاهرخ‌میرزا را در این نمایش شاهد هستیم که البته چنگی به دل نمی‌زند و حضرت استاد به دفعات دیالوگ فراموش کرده و سکته‌ای در روند روایت نمایش را موجب می‌شود. البته از حق نباید گذشت که سایر بازیگران نمایش نیز گویا به نوعی شتابزدگی در بازی دچار هستند، مجموعه‌ای از دیالوگ‌های نمایشی را حفظ کرده‌اند و تنها مراقب آن بوده‌اند که دیالوگ‌های خود را سر جای خودش به یاد آورده و ادا کنند و لذا نه حسی پشت ادای این دیالوگ‌ها بود و نه اینکه هدایت و میزانسنی  از سوی کارگردان نمایش در جریان روند نمایش دیده می‌شود.

تنها وجه بارز این نمایش طراحی دکور آن است که البته با توجه به متریال به کار رفته در آن تصور می‌شود هزینه زیادی صرف ساخت و اجرای آن شده باشد وگرنه که حتی نمایش در طراحی نور و فضاسازی به واسطه تاباندن آن بر روی شخصیت های نمایش توفیق چندانی به دست نیاورده است، بازی سرد، بدون احساس اغلب بازیگران، قرار گرفتن اشخاص در پوزیشن و وضعیت‌های نامعلوم در صحنه و بیشمار رفت و آمدهای بی اساس که هیچ منطقی را برای آن نمی‌توان متصور شد موجب شده است تا تعلیق به وجود آمده در نمایش اگر قابل درک هم باشد چندان محسوس نبوده و مخاطب برای تعقیب صحنه‌های آتی نمایش چندان ترغیب نخواهد شد.

دیگر نکته قابل تأمل این نمایش که شاید بتوان آن را هم از نکات مثبت به شمار آورد طراحی لباس آن است که وسواس زیادی برای آن به خرج داده شده است اما چنین زحمت و تلاشی در تدارک چنین البسه متناسب با برهه تاریخی خاص نیز وقتی بر قامت بازیگرانی پوشانده می‌شود که مخاطب هیچ ارتباطی با حس و حال نمایشی آنها برقرار نمی‌کند و صرفاً مجموعه‌ای از دیالوگ‌هایی بدون احساس در کنار هم قطار می‌شوند، کمکی بر جذابیت نمایش نمی‌کند.

یادآور می‌شود، اختتامیه سی و ششمین جشنواره بین‌المللی «تئاتر فجر» عصر امروز دوشنبه 9 بهمن در تالار وحدت برگزار خواهد شد.     

        

captcha