نهج‌البلاغه را به عنوان راهنمای عمل برای همه انسان‌ها مورد استفاده قرار دهیم
گروه فعالیت‌های قرآنی ـ استاد دانشگاه شیراز، نهج‌البلاغه را دریای بیکران معرفت انسانی برشمرد و گفت: ما باید نهج‌البلاغه را نه به عنوان کتابی متحرک و ادبی بلکه به عنوان راهنمای عمل برای همیشه و برای همه انسان‌ها مورد استفاده قرار دهیم.
به گزارش ایکنا از فارس، محمدمهدی جعفری، استاد دانشگاه شیراز و نهج‌البلاغه پژوه معروف کشورمان امروز، 16 اسفندماه در همایش ملی «نهج‌البلاغه در آرا و اندیشه اسلام‌شناسان» که در پالایشگاه پارسیان شهرستان مهر برگزار شد، گفت: معرفی نهج‌البلاغه مانند معرفی خورشیدی است که یک کوردل بخواهد آن را به روشنی جویان بشناساند.
وی، نهج‌البلاغه را دریای بیکران معرفت انسانی برشمرد و با تأکید بر اینکه نهج‌البلاغه حق بزرگی بر گردن ما دارد، گفت: ما باید نهج‌البلاغه را نه به عنوان کتابی متحرک و ادبی بلکه به عنوان راهنمای عمل برای همیشه و برای همه انسان‌ها مورد استفاده قرار دهیم.
این نهج البلاغه پژوه کشورمان به تبیین فرازهایی از وقایع بعد از رحلت پیامبر(ص) پرداخت و افزود: 25 سال بعد از رحلت رسول خدا(ص) عامه مردم مدینه و نمایندگان بیشتر مناطق و شهرها و آبادی‌های سرزمین‌های اسلامی که به‌عنوان اعتراض به بیدادگری‌های کارگزاران خلیفه سوم به مدینه آمدند به در خانه علی(ع) گرد آمده و از ایشان خواستند خلافت را بپذیرد تا با او بیعت کنند.
جعفری ادامه داد: امام که با گرد آمدن مردم و اعلام یاری آنان حجت را بر خود تمام شده دید و از سویی آگاهی خود از اوضاع نابسامان اجتماع و خورده شدن حقوق مردم ستمدیده از طرف ستمگران زورمند و همدستی تزویرگران مشاهده کرده، پیمانی از طرف پرورگار برعهده خود می‌دانست و خواست مردم را پذیرفت لکن از مردم خواست که بیشتر در این باره بیندیشند و اگر باز هم اراده همگانی بیعت با او بود فردا صبح در مسجد گرد آمده و بعد از شنیدن برنامه‌های انقلابی و توسعه‌مدارش آزادانه بدون هیچ چشمداشت با او پیمان ببندند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز افزود: چون بامداد برآمد همگان از زن و مرد و پیر و جوان با شوق و عشق و با اندیشه و خرد و اختیار و آزادی در مسجد گرد آمدند امام که چنین دید برای آگاه ساختن بیشتر مردم از گذشته و حال و آینده بر منبر فراز شده و اصول اجتماعی اسلام را آموزش داد.
وی بیان کرد: آنچه علی(ع) می‌گوید فراآمده از سال‌ها انباشت تجربه‌های اجتماعی کارهای ناشایست مردمی است که از آن همه پیشامدهای ناگوار و تفرقه‌افکن و بحران‌ساز تجربه‌ای نیاموخته بودند لذا امام در آغاز سخن اصل اجتماعی مهمی را به همه نسل‌ها آموزش می‌دهد و آن عبرت گرفتن است یعنی با آگاهی و هوشیاری حادثه را نگریستن، ریشه‌یابی کردن، تجزیه و تحلیل، نشستن و نقش مثبت و منفی خود را دیدن و فرافکنی نکردن و این فرایند انسان را به تقوا یا پرواپیشگی فرا می‌رساند.
جعفری افزود: پرواپیشگی که این چنین به دست آمده مشعلی تابناک فرا راه انسان هوشیار و هدف‌دار است؛ آگاهی همه سویه و گستره و ژرف و عمل صالح و شایسته برآمده از آن آگاهی است؛ سپس امام تصویری واقعی از اوضاع اجتماعی آن مردم ترسیم می‌کند که سرنوشت همه مردم نیاموخته روزگاران است؛ هم بدانید و آگاه شوید که گرفتاری اجتماعی شما نتیجه بازگشت شما به روزگاری است که خدا پیامبرش را در آن شرایط در میان شما برانگیخت.
استاد دانشگاه شیراز در ادامه سایر وقایع آن دوران را برشمرد و فرازهایی از نهج‌البلاغه را تبیین کرد و گفت: برنامه حضرت علی(ع) برای حکومت‌داری در نهج‌البلاغه، انقلابی است زیرا ضد انقلاب اوضاع انسانی و بسامان روزگار رسول خدا(ص) را واژگونه کرده است و به نام اسلام و رسول(ص) همان ادوران جاهلیت را حاکم کرده است. ابوسفیان در پشت خندق به پیروزی نرسید لذا به این طرف خندق آمده و به بنی امیه پیام داده است لذا علی(ع) چاره‌ای جز آن ندارد که خندقی از نو حفر کند تا مرز اسلام قدرت‌طلب و اشرافی‌گری با اسلامی مردمی و خدمتگزار و آزادی‌خواه مشخص شود.
وی یادآور شد: بعد از پایان یافتن سخنان امام علی(ع) برای بیعت مردم با او، مردم به او هجوم بردند تا بیعت کنند؛ آن هم با آزادی و اختیار و بدون هیچ اکراه و اجبار و امام هم با آگاهی از سرانجام سرپرستی مردم‌مدارانه و دادگرانه‌اش با آهنگی استوار اجرای برنامه‌های خود آغاز کرد
وی با یادآوری فرازهایی از نامه حضرت علی(ع) به مالک اشتر گفت: چقدر علی(ع) اصرار دارد که طبقه فرودین و کسانی که از حقشان محروم شده‌اند باید به آن‌ها رسیدگی کرد. علی(ع) ارزش انسان را در چیزی می‌داند که به خوبی انجام داده است.
جعفری با بیان اینکه ارزش هر کسی در آن کاری است که به خوبی و زیبایی انجام می‌دهد، گفت: امام علی(ع) تأکید فرمود که به گناهکاران مهربانی ورزید؛ بی گمان کسانی که از گناه در عصمت هستند و کسانی که از لطف پروردگار از گناه در امان مانده‌اند سزاوار است که به گناهکاران مهربانی ورزند و از اینکه از گناه جسته‌اند پیوسته سپاسگزار خدا باشند و از عیب‌جویی و سرزنش گناهکاران پرهیز کنند.
این استاد دانشگاه شیراز با تصریح اینکه علی(ع) پیوسته به اعتدال و راه میانه فرا می‌خواند، گفت: دو گروه هستند که با رویکردشان به نابودی دچار خواهند شد، یکی دوست‌دار گزافه‌گویی افراطی و دوم کینه‌ورز افراطی لذا بهترین مردم کسانی هستند که نگرشی و حالتی میانه و معتدل درباره من دارند پس با آنگونه مردم همراه شوید زیرا دست خدا همراه با جماعت متحد است.
انتهای پیام
