به گزارش ایکنا، روزی که برای اولین بار به فاصله حدود 2 ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، توسط امام خمینی(ره) به نام ارتش نامگذاری شد تا پاسخی مناسب باشد به وفاداری ارتشیان به آرمانهای انقلاب اسلامی. اما چه شد که 29 فروردین به نام ارتش نام گذاری شد؟
از 19 بهمن 57 و دیدار همافران نیروی هوایی ارتش با امام خمینی(ره) ارتشیها با سرعت بیشتری به انقلاب اسلامی پیوستند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان اولین روز، کار خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران شروع کردند. اولین درگیری و ناآرامی در منطقه ترکمن صحرا و در نزدیک مرزهای شوروی(سابق) توسط گروهکهای چپ و مزدوران استکبار با هدف خودمختاری منطقه آغاز شد که با اعزام یگانی از کارکنان داوطلب نیروی زمینی ارتش سرکوب شد. ارتش به سراغ کنترل ناآرامیهای سایر مناطق مثل کردستان و آذربایجان غربی رفت. همزمان جنگ روانی علیه ارتش در داخل و خارج کشور به راه افتاده بود و به دنبال آن بود تا ارتش را یک نیروی ضد مردمی و عامل امپریالیسم معرفی کند که همچنان سرکوب مردم را ادامه میداد و بایستی منحل میشد و جای خود را با یک ارتش خلقی یا بیطبقه توحیدی عوض میکرد.
همین جوسازیها سبب شد تا شهید سپهبد ولی الله قرنی اولین رئیس ستاد مشترک ارتش در نامهای استعفای خود در روزهای اول فروردین 1358 را به امام خمینی(ره) تقدیم کند. شهید قرنی در استعفای خود با شکایت از اقدامات ضد انقلاب و دشمنان خارجی و دخالتهای بیجا در امور ارتش چنین نوشته بود: «معاون نخست وزیر انقلاب که خود را واضع مقررات و مالکالرقاب میداند بدون آنکه بداند ارتش چه موقعیت و چه امکاناتی دارد و متأسفانه بدون اینکه حتی اینجانب را طرف مشورت قرار دهد هر روز دستوراتی صادر میکند که ارتش بایستی شاهد لطمهای دیگر بر روحیات افسران و افراد خود و افتادن مقداری سلاح و مهمات و مال و منال به دست افراد ناصالح و وابسته به خارجیان باشد و وزیر دفاع بدون مشورت و نظر خواهی از اینجانب و خارج از وظایف خود می رود و از رادیو و تلویزیون و مطبوعات نسنجیده میگوید که سربازان فروردین مرخص و بالنتیجه تعداد معدودی که از ارتش با خون دل به سربازخانهها کشانده بود، نگهداری سربازخانهها را رها کرده و به موطن خود میروند و شب هنگام عناصر تودهای وابسته به سیاستهای خارجی با کامیونها به سربازخانهها میروند و باقیمانده اسلحه و مهمات را بار کرده و به خارج از شهر میبرند. دولت بدون مشورت با ارتش و آگاه ترین مرجع ارزیابی کردستان، نمایندگانی را به آن صفحات میفرستند که با ورود آنها و اولین سخن پراکنی که میکنند مردم را به پادگان مهاباد ریخته و غارت میکنند و در جلوی همین هیأت فرمانده پادگان را گلوله باران می کنند.
کمتر از یک ماه بعد، سپهبد قرنی توسط گروهک فرقان ترور شد و به شهادت رسید تا علاوه بر آثار جنگ روانی سنگینی که بطور مستقیم و غیر مستقیم توسط دشمنان خارجی، طیف ضدانقلاب، منافقین، حزب توده و عناصر نا آگاه در ارتش جریان داشت، بیانضباطی، سستی و عدم تمکین از فرماندهان نیز به مشکلات ارتش اضافه شود. مشکلات فراوان ارتش سبب شد تا فرماندهان وقت ارتش جمهوری اسلامی ایران با درخواست وقت ملاقات از امام خمینی(ره) برای بیرون رفتن از این وضعیت چارهاندیشی کنند و از امام(ره) بخواهند ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام کنند. تا با استفاده از این حکم حکومتی قوام و انضباط بر ارتش برگردد. امام خمینی(ره) نیز با صدور پیامی تاریخی در تاریخ 29 فروردین سال 58 خطاب به ملت ، سنگ بنای روز ارتش را گذاشتند. دربخشی از پیام امام خمینی(ره) آمده بود: «روز چهارشنبه 29 فروردین روز ارتش اعلام میىشود. ارتش محترم در این روز در شهرستانهاى بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداكارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى كشور اعلام کنند.
ارتش جمهوری اسلامی ایران که به اختصار آجا نیز نامیده میشود، پیکره اصلی نیروهای مسلح ایران را تشکیل میدهد. وظیفه اصلی ارتش، مانند همه نیروهای مسلح جهان، حفظ تمامیت ارضی و دفاع از کشور در برابر تهاجم نظامی بیگانگان است و فرماندهی آن را امیر سرلشکر سید عبدالرحیم موسوی برعهده دارد.
ارتش جمهوری اسلامی ایران، بههمراه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، نیروهای مسلح ایران را تشکیل میدهند. ارتش ایران، خود متشکل از چهار نیروی زمینی، هوایی، دریایی و پدافند هوایی است.
اکنون فرماندهی کل ارتش جمهوری اسلامی ایران را سرلشکر سید عبدالرحیم موسوی بهعهده دارد که پس از سرلشکر عطاءالله صالحی از سوی مقام معظم رهبری به این سمت منصوب شدهاست. مطابق اصل یکصد و چهل و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ارتش جمهوری اسلامی ایران پاسداری از استقلال و تمامیّت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را بر عهده دارد.» و طبق اصل یکصد و چهل و چهارم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «ارتش جمهوری اسلامی ایران باید ارتشی اسلامی باشد که ارتشی مکتبی و مردمی است و باید افرادی شایسته را به خدمت بپذیرد که به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکار باشد.
هدفهای نظامی جمهوری اسلامی ایران شامل حفظ استقلال، تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی ایران، حفظ منافع جمهوری اسلامی ایران، خارج از قلمرو کشور در دریای خزر، خلیج فارس، دریای عمان، رودخانهها و معادن، یاری به ملل مسلمان یا مستضعف غیرمعارض با اسلام در جهت دفاع از سرزمینهای مورد تهدید یا اشغال نیروهای متجاوز، در صورت درخواست ملل مزبور، استراتژی نظامی ارتش جمهوری اسلامی ایران، اسلامی بودن: در تمام شئون ارتش، اصول اسلام حاکم است. ولایی بودن: ارتش جمهوری اسلامی ایران، زیر نظر رهبر ایران، ولی فقیه است و طبق فرمان او، عضویت و وابستگی ارتش و اعضای آن در کلیهٔ نهادها و تشکلهای سیاسی ممنوع است. مردمی بودن: نیروهای مسلح، همواره در کنار مردم و در جهت مصالح مردم کار میکنند؛ تجهیزات ارتش در زمان صلح، تا حدی که به توان نظامیاش آسیبی نرساند، برای سازندگی، امداد، تولید و خدمت به مردم به کار گرفته میشود. خودکفایی: نیروهای مسلح با بهرهگیری از تمام توان خود جهت رسیدن به خودکفایی در کلیه زمینهها تلاش میکند. انضباط: نیروهای مسلح باید با ایجاد انضباط معنوی و وضع قوانین عادلانه و منطقی و ایجاد سازوکارهای تنبیه و تشویق، زمینهٔ اجرای کامل دستورها را فراهم میکنند. سادگی: در نیروهای مسلح، تمامی طرحها و زمینهها باید با رعایت اصل سادگی و جلوگیری از تشریفات و سازوکارهای غیرضرور انجام گیرند. اقتدار: نیروهای مسلح باید از آنچنان اقتدار و آمادگی برخوردار باشند که جرئت حمله را از دشمن سلب کنند. برای دفاع بودن: نیروهای مسلح، با تمام توان خود، دشمن را از حمله بازمیدارد و به کشورها و مللی که از آن تقاضای کمک کنند، یاری میرساند.
مأموریتها و وظایف ارتش شامل آمادگی و مقابله با هرگونه تجاوز نظامی علیه استقلال، تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی ایران و منافع کشور، همکاری با نیروی انتظامی و سپاه پاسداران، برای مقابله با اشرار، یاغیان، قاچاقچیان، تجزیه طلبان و جریانات برانداز، آمادگی جهت همکاری با سپاه پاسداران، در کمک به ملل مسلمان و مستضعف غیرمعارض با اسلام در دفاع از خود، کمک به دولت جهت سازندگی، آموزش، بهداشت و خدمت به مردم، سازماندهی، آموزش و تجهیز و گسترش نیروهای زمینی، هوایی و دریای جهت انجام مأموریتهای محوله، تلاش مداوم جهت حفظ ارزشهای اسلامی داخل ارتش، آماده نمودن مردم جهت دفاع نظامی از کشور و نظام اسلامی، کمک به سپاه پاسداران برای آموزش اعضای آن نهاد، اقدامات لازم جهت نیل به خودکفایی در عرصهٔ دفاعی، کسب اطلاع از اوضاع و و احوال منطقه و جهان و ارزیابی مستمر تهدیدات بالقوه و بالفعل، حفظ مسائل امنیتی در درون ارتش و وزارت دفاع و ایجاد همکاری با سپاه پاسداران در مواقع ضروری است.
انتهای پیام