به گزارش ایکنا؛ کتاب از 5 فصل با عناوین عفت و حیا، روابط زن و مرد، حجاب و پوشش، کشف حجاب و بیبندوباری و روش برخورد با بیبندوباری تشکیل شده است. از مهمترین مسائل حائز اهمیت این اثر استخراج آن بخش از بیانات حضرت آیتالله خامنهای است که به طور خاص به بحث پیرامون مقولاتی نظیر نظر اسلام درباره شخصیت زن و نحوه بروز و ظهور اجتماعی آن، حجاب و عفاف، نقد دیدگاه غرب درباره زن و پیامدهای مبتذل آن در جامعه کنونی غرب، اهمیت حفظ کانون گرم خانواده و مجموعهای از توصیههای کلی و جزئی دقیق و حساب شده معظمله که آن را در خلال بیانات عمومی و یا در مراسم قرائت خطبههای عقد جوانان بیان کردهاند، - و البته بخشی از این توصیهها نخستین بار در این کتاب منتشر شده – پرداخته است.
از دیدگاه آیتالله خامنهای اسلام برای مرد و زن، این بینش را قائل است که این دو موجود، از لحاظ حقوق اساسی جامعه، ارزشهای معنوی، هدفهای بزرگ، برخورداری از معنویات و در زمینه علم و سلوک الیالله، هیچ تفاوتی با هم ندارند. هیچ کس در نظام اسلامی نگفته است که در محیطهای گوناگون جامعه، زنان و مردان هیچ تلاقی با یکدیگر نداشته باشند. اما درعین حال، زن و مرد را موظف کرده که از اختلاط به صورت بیبندوبار، به طور جدی پرهیز کنند.
از این منظر در واقع اسلام حجابی از حیا و شرم در میان زن و مرد- که البته فطری انسان هم هست- قرار داده است. بر همین اساس معظمله معتقد هستند که؛ «حالت عفت و عصمت زنانه و حفاظ و حجابی که زن را از مرد در معاشرت جدا میکند و زن را شخصیت انسانی داده و به او میدان کار، مبارزه، مطالعه و اندیشیدن میدهد و او را از وسیلهای برای التذاذ فقط خارج میکند. به او ارزش میدهد، شخصیت میدهد»(12/ اردیبهشت /63).
از نظر ایشان اسلام معتقد است که مرد و زن باید یک مرزبندی میان خودشان در همه جا داشته باشند و میان زن و مرد مسلمان حجاب و مرزی معین شده است. بر این اساس اگر این حساسیت اسلام نسبت به روابط و نوع اختلاط مرد و زن رعایت بشود، همه کارهایی که مردان میتوانند در عرصه اجتماعی انجام بدهند، زنان هم ـ اگر قدرت جسمانی و شوق و فرصتش را داشته باشند ـ میتوانند انجام بدهند.
از دیدگاه رهبر معظم انقلاب؛ «اگر بخواهیم در جامعه فحشا و فساد جنسی رواج پیدا نکند، بهتر از علاج، پیشگیری است و بهترین پیشگیریها ایجاد همین محدودیتها در روابط زن و مرد است که البته به معنای کار نکردن زن نیست، شاغل نبودن زن نیست، به معنای درس نخواندن زن یا فعالیت اجتماعی نکردن یا توی کوچه و بازار نیامدن نیست، نخیر»(15/ دی /65).
انتهای پیام