دفاع مقدس در اولویت مسئولان نیست
گروه هنر ــ یک بازیگر سینما و تلویزیون گفت: اگر می‌بینیم که سینمای دفاع مقدس و انقلاب رونق گذشته را ندارد دلیلش را باید در این امر جستجو کرد که اولویت‌ها برای مسئولان سینمایی تغییر کرده است.
جعفر دهقان بازیگر سیما تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره کم کاری‌های صورت گرفته در حوزه سینمای انقلاب، اظهار کرد: انقلاب یک اتفاق بسیار مهم است که همه اجزای یک جامعه را دگرگون می‌کند در ایران اسلامی به مدد پیروزی انقلاب، سینمای ایران از وضعیت نابه‌هنجار خود رها شد و به سمت هنر متعالی سوق پیدا کرد و در برهه‌ای این موضوعات مورد توجه سینمای ایران بود.
وی افزود: در دهه شصت کارهایی تولید شدند که به صورت غیر‌مستقیم به انقلاب اسلامی توجه داشتند اما این تولیدات آنگونه نبودند که بتوان از آنها به عنوان یک مثال خوب و تحسین برانگیز نام برد. در این کارها معمولاً انقلاب در حاشیه قصه مطرح می‌شد و خود انقلاب به صورت ویژه در هیچ اثری مدنظر قرار نمی‌گرفت. این کم کاری در دهه‌های بعد نیز ادامه پیدا کرد به نحوی‌که بعد از چهار دهه ما هنوز هم در این حوزه کم کاریم. موضوع حائز اهمیت این است که انقلاب اسلامی به لحاظ دراماتیک ظرفیت بسیار بالایی برای تبدیل شدن به یک اثر سینمایی را دارد، اما این پتانسیل نادیده گرفته شده و به آن توجه لازم نشده است.
این بازیگر گفت: برای کم کاری‌های پیش آمده، دلایل مختلف ذکر شده است، اما به نظر من مهمترین دلیل را باید در نبود متون خوب سینمایی توصیف کرد. این نقصان ربطی به فیلمنامه‌نویسان ندارد، بلکه از آنجا نشئت می‌گیرد که ما در حوزه معاصر به دلیل برداشت‌های شخصی هرکدام نگاه خاصی به اتفاقات انقلاب داریم، برای همین برداشت‌های دیگر را تحمل نمی‌کنیم، پس طبیعی است ما در این حوزه کم کار باشیم. این اتفاق به شکلی دیگر در سینمای دفاع مقدس نیز رخ داده است و ما هر روز بیش از گذشته در این ژانر کم اثر می‌شویم.
دهقان تاکید کرد: کم کاری مسئولان در این زمینه نیز نقش بسزایی در روند تولید فیلم‌های دفاع مقدسی دارد، ظاهرا اولویت‌های آنها در این زمینه تغییر کرده است. در حال حاضر ظاهرا موفقیت در جشنواره‌های خارجی بیش از هر چیزی برای مسئولان اهمیت دارد.
دهقان ادامه داد: وقتی بسیاری از فیلم‌های روی پرده را می‌بینیم از خود سوال می‌کنم آیا سینمایی که ما انتظارش را داشتم این است؟ البته من مشکلی با سینمای گیشه ندارم، اما تنها پرداختن به یک سینما مورد تایید هیچ اندیشه و تفکری نیست. این اتفاق در دهه 60 رخ می‌داد. یعنی اگر در آن سال‌ها فیلم دفاع مقدسی ساخته می‌شد در کنارش فیلم طنز نیز روی پرده می‌رفت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا بازگو کردن اتفاقات مربوط به انقلاب و دفاع مقدس برای تماشاگر تکراری شده است؟ گفت: این سخن کاملاً بی‌اساس است، چون زمان ساخت فیلم جنگی بعد از جنگ است، زیرا کارهایی که در ایام جنگ ساخته می‌شود، عموماً کارهایی حماسی هستند که تنها در پی دادن روحیه به مردم هستند، اما پرداختن به موضوعاتی که در زمان جنگ امکان پرداختن به آنها نبود بعد از جنگ ضرورت پیدا می‌کند. نکته دیگر که به عنوان پیشنهاد مطرح می‌کنم این است که فیلمنامه‌نویسان فیلم‌های دفاع مقدسی بیش از اینکه شروع به نگارش سناریو کنند باید مدتی را با رزمندگان و جانبازان سپری کنند تا بتوانند حس و حال آنها را به خوبی در کارشان تصویر کنند.
بازیگر فیلم «بلمی به سوی ساحل» گفت: من تنها بازیگری در سینمای ایران هستم که در بیش از 20 فیلم سینمایی جنگی حضور داشته‌ام. این اتفاق تنها به دلیل پیشنهاد چنین کارهایی به من نبود بلکه من نقش‌های دفاع مقدسی را انتخاب می‌کردم، زیرا حضور در این کارها را برای خودم رسالتی می‌دانستم. این احساس هم اکنون نیز در من باقی است و با افتخار هرکاری در این زمینه پیشنهاد شود را می‌پذیرم.
دهقان در پایان تاکید کرد: فیلم بلمی به سوی ساحل اولین ساخته بلند رسول ملاقلی‌پور در مقام کارگردان بود این کار در زمان خود با استقبال بسیار مخاطبان مواجه شد. دلیل این استقبال نیز به صحنه‌های جنگی این فیلم مربوط نبود، بلکه عشقی که در کار موج می‌زند به نظرم جذابیت فیلم را به ارمغان آورده بود. در زمان فیلمبرداری این کار به فاصله نزدیک خمپاره می‌زدند بدون اینکه گروه از این اتفاق ترسی به خود راه دهد. این موضوع به نظر تاثیر خود را به روی تماشاگر می‌گذاشت. نکته دیگر اینکه سادگی که در پوشش و گویش بازیگران وجود داشت و به همین جهت آنها را به بچه‌های دوران جنگ نزدیک می‌کرد برای همین باور اتفاقات این فیلم دور از ذهن نبود.
گفت‌و‌گو از داود کنشلو
انتهای پیام
