۳۸ سال کلیدداری حریم امن الهی

به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و با تصویب وزیران امور خارجه کشورهای اسلامی در اجلاس تهران، 31 مرداد ماه همزمان با سالگرد آتش زدن مسجدالاقصی توسط رژیم صهیونیستی به نام روزجهانی مسجد نامگذاری شده است.

نامگذاری این روز به نام روز جهانی مسجد علاوه بر تحلیل و تبیین نقش مساجد در پیشبرد اهداف تعیین شده برای توسعه و گسترش دستورات دینی اسلام، بازتعریف نقش مساجد در کاهش آسیب‌های اجتماعی، معرفی خدمات ارائه شده در مساجد و معرفی مساجد به عنوان یک پایگاه مردمی و ... فرصت مناسبی را پدید می اورد که با خادمین مسجد نیز آشنا شویم، پای حرف‌ها و صحبت‌های آنان نشسته و از مردم داری آنان حرف بزنیم.

مسجد تاريخي میرزا سلمان حکیم معروف به مسجد آیت‌الله شهیدی تبریز با قدمت 200 ساله با ستون‌هاي سنگي و طاق‌هاي آجري نرسیده به میدان ساعت تبریز در نبش خیابان خاقنی قرار دارد.این مسجد در طول حیات خود خادمان زیادی داشته و طی 24 سال گذشته کلید داری این مسجد را «مردعلی جعفر پور» برعهده دارد.

خادمی که از سال 73 به عنوان کلید دار مسجد میرزا سلمان حکیم با خوشرویی در مسجد را بر روی نمازگزاران و دوستداران دین الهی می گشاید.

مرد علی جعفرپور دارای پنج فرزند است و محل سکونت او در خیابان استاد جعفری تبریز است ولی علاقه و عشق به مسجد باعث شده است او به نیت خدمت به نمازگزاران حریم الهی هر روز صبح خود را به این مسجد برساند و آخر شب راه خانه خود را در پیش بگیرد.

او اکنون 24 سال است که هر روز از ساعت 10 صبح به مسجد آمده و مشغول غبار روبی و تمیز کاری مسجد می‌شود و از ساعت 12 ظهر پذیرای نمازگزاران در خانه خداست. خانه ای که حریم امن الهی است. مرد علی جعفرپور ساعت 3 بعد از ظهر برای صرف ناهار به منزل رفته و دوباره به خانه خدا باز می گردد و تا ساعت 11 شب در خدمت نمازگزاران است.

مسجد میرزا سلمان حکیم اولین مسجدی نیست که مرد علی جعفرپور کلیددار آن باشد بلکه او قبل از این مسجد 14 سال تمام در مسجد جامع تبریز هم کار کرده است و از سال 73 فعالیت های خود را در مسجد میرزا سلمان حکیم ادامه داده است.

مرد علی جعفرپور از اینکه در خدمت نمازگزاران باشد احساس خوبی دارد به گونه‌ای که می گوید: مسجد زندگی مرا تامین کرده است، این را نه از این بابت می‌گویم که از نظر مادی تامین کند بلکه منظورم این است من هرچه دارم از صفای این مسجد است.

وی از این که برخی افراد استفاده ابزاری از مساجد دارند اظهار ناراحتی کرده و می گوید: در طی این 24 سال که در خدمت این مسجد هستم کاندیداهای مجلس، شورا و خیلی از افراد برای اخذ رای به این مسجد آمده و در مراسم‌های مختلف سخنرانی کرده‌اند ولی بعد از اینکه به هدف و مقصود خود رسیده و برای خود رای جمع کرده اند دیگر اصلا مسجد را نمی شناسند.

جعفر پور ادامه داد: بروز چنین رفتارهایی باعث به وجود آمدن دوگانگی در عمل و گفتار انسان‌ها می‌شود، در نتیجه نمی‌توان این افراد را به عنوان الگو در جامعه مطرح است.

خادم مسجد میرزا سلمان حکیم در مورد مراسم های برگزار شده در این مسجد می گوید: این مسجد در برخی ایام خاص سال با ازدحام جمعیت روبه رو می‌شود که از جمله آنها می‌توان به چهار روز از ماه مبارک رمضان اشاره کرد که حجت‌الاسلام حاج جواد بنابی به منبر می رود.

وی معتقد است با یک گل بهار نمی‌شود و نمی‌توان تنها به این برنامه در طول سال اکتفا کرد، باید با روش‌های خوب و جذاب در جهت جذب جوانان به مسجد تلاش نمود.

نماز صبح در مسجد میرزا سلمان حکیم به امامت حجت‌الاسلام ملک زاده، نماز ظهر توسط حجت‌الاسلام حاج جواد بنابی و نماز مغرب و عشاء توسط حجت‌الاسلام جلالی اقامه می شود.

طی 24 سالی که مرد علی جعفرپور به عنوان خادم و کلید دار این مسجد انجام وظیفه می‌کند تنها امام جماعت نماز مغرب و عشاء عوض شده و یک سال حجت‌الاسلام نظری به اقامه نماز پرداخته و حالا چندین سال است که به امامت حجت‌الاسلام جلالی اقامه می شود.

وقتی از او می پرسم چه انتظاری از دولتمردان داری تا برای رونق و آبادانی مسجد و جذب جوانان به هیئت‌های مذهبی و مساجد انجام دهند می‌گوید: وقتی مسئولان حرف و عملشان با هم یکی نیست چگونه می توان از آنها انتظاری داشت.

وی افزود: وقتی مسئولان در ظاهر آنقدر حرف‌های شیرین و جذاب می‌زنند ولی در باطن به حرف‌هایی که گفته اند اعتقادی ندارند چگونه می‌توان از آنان انتظار داشت برای رونق گرفتن مساجد کاری بکنند در نتیجه هیچ انتظاری از مسئولان نمی توان داشت.

کم کم موقع اذان ظهر فرا می‌رسد و نماز گزاران یکی یکی وارد مسجد می‌شوند و مردعلی جعفرپور با سلام و علیک و احوال پرسی گرم پذیرای نمازگزاران است و من او را با دنیای صفا و صمیمیتی که دارد تنهایش می گذارم و البته در پایان درخواست می‌کنم که عکسی در مسجد از او داشته باشم که در جوابم می‌گوید: زیاد اهل عکس و تصویر نیستم، هر چه کارهایمان در خفا و برای رضایت الهی باشد همان قدر بهتر است.

انتهای پیام