به گزارش ایکنا از اصفهان، در فرازی از دعای عرفه آمده است: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى وَالْيَقينَ فى قَلْبى وَالاِْخْلاصَ فى عَمَلى وَالنُّورَ فى بَصَرى وَالْبَصيرَةَ فى دينى وَمَتِّعْنى بِجَوارِحى وَاجْعَلْ سَمْعى وَبَصَرى اَلْوارِثَيْنِ مِنّى وَانْصُرْنى عَلى مَنْ ظَلَمَنى وَاَرِنى فيهِ ثارى وَمَـارِبى وَاَقِرَّ بِذلِكَ عَيْنى اَللَّهُمَّ اكْشِفْ كُرْبَتى وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَاْغْفِرْ لى خَطيَّئَتى وَاخْسَاءْ شَيْطانى وَفُكَّ رِهانى وَاْجَعْلْ لى يا اِلهى الدَّرَجَةَ الْعُلْيا فِى الاْ خِرَهِ وَالاُْوْلى. اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کَما خَلَقْتَنى فَجَعَلْتَنى سَمیعاً بَصیراً وَلَکَ الْحَمْدُ کَما خَلَقْتَنى فَجَعَلْتَنى خَلْقاً سَوِیّاً رَحْمَهً بى وَقَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً رَبِّ بِما بَرَاءْتَنْى فَعَدَّلْتَ فِطْرَتى رَبِّ بِما اَنْشَاءْتَنى فَاَحْسَنْتَ صُورَتى رَبِّ بِما اَحْسَنْتَ اِلَىَّ وَفى نَفْسى عافَیْتَنى رَبِّ بِما کَلاَْتَنى وَوَفَّقْتَنى رَبِّ بِما اَنـَعْمَتَ عَلَىَّ فَهَدَیْتَنى رَبِّ بِما اَوْلَیْتَنى وَمِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَعْطَیْتَنى رَبِّ بِما اَطْعَمْتَنى وَسَقَیْتَنى رَبِّ بِما اَغْنَیْتَنى وَاَقْنَیْتَنى رَبِّ بِما اَعَنْتَنى وَاَعْزَزْتَنى، رَبِّ بِما اَلْبَسْتَنى مِنْ سِتْرِکَ الصّافى وَیَسَّرْتَ لى مِنْ صُنْعِکَ الْکافى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَعِنّى عَلى بَواَّئِقِ الدُّهُورِ وَصُرُوفِ اللَّیالى وَالاَْیّامِ وَنَجِّنى مِنْ اَهْوالِ الدُّنْیا وَکُرُباتِ الاْ خِرَهِوَاکْفِنى شَرَّ ما یَعْمَلُ الظّالِمُونَ فِى الاَْرْضِ».
« خداوندا، بینیازی و عزت نفس را در شخصیتم قرار ده و یقین را در قلبم و اخلاص را در رفتارم و روشنایی را در چشمم و بینش صحیح را در دینم و مرا از اعضای بدنم (در راه طاعت و عبادت) بهرهمند کن و گوش و چشمم را تا زمان مرگم در اطاعت خود قرار ده تا بعد از مرگم به نفع من شهادت دهند و در برابر آن کسی که در حق من ستم کرده، یاریام کن تا زمانی را ببینم که بر او پیروز شدهام و به آرزویم درباره او رسیدهام و بدین وسیله چشمم را روشن کن (و قلبم را شاد فرما).
خدایا، گرفتاری و اندوه مرا برطرف کن و زشتیهای مرا بپوشان و خطایم را بیامرز و شیطان وسوسه کنندهام را دور کن و مرا از بدهکاری و تعهدم خلاص کن و ای خدای من، برای من رتبهای بالاتر قرار بده، چه در آخرت و چه در دنیا. خداوندا، ستایش سزاوار توست که مرا آفریدی و به من شنوایی و بینایی عطا کردی و ستایش مخصوص توست که مرا آفریدی و خلقتم را به زیبایی آراستی و این از روی رحمتی بود که نسبت به من داشتی، در صورتی که از آفرینش من بینیاز بودی.
پروردگارا، تو را ستایش میکنم که مرا پدید آوردی و خلقتم را اعتدال بخشیدی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که مرا به وجود آوردی و صورتم را زیبا کردی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که به من احسان کردی و به من آرامش و سلامتی بخشیدی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که از من محافظت کردی و به من توفیق دادی.
پروردگارا، تو را ستایش میکنم که به من نعمت دادی و هدایتم کردی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که به من توجه کردی و از هر خیری به من عطا کردی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که غذایم دادی و سیرابم کردی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که بینیازم ساختی و ثروتم دادی. پروردگارا، تو را ستایش میکنم که یاریام کردی و عزتم بخشیدی.
پروردگارا، تو را ستایش میکنم که عیوب مرا با خطاپوشی خود پوشاندی و از نعمتهایت به آسانی و به میزان کافی در اختیارم گذاشتی؛ پس بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا در برابر پیشامدهای ناگوار روزگار یاری کن و همچنین در برابر حوادث شب و روز و از ترسهای دنیا و گرفتاریها و اندوههای آخرت نجاتم ده و در برابر شرّ ستمکاران در زمین، مرا چنان یاری و پناه ده که به دیگران نیاز نداشته باشم».
انتهای پیام