خودکشی؛ نتیجه ذلت نفس/ توانمندی‌های خود را باور داشته باشیم

حسن علی نصرآبادی، استاد دانشگاه اصفهان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: انسان باید هدف‌ها و استعدادهای خود را بشناسد و براساس اهمیت استعدادها، به باروری آنها بپردازد، یعنی برای وجود خود ارزش قائل باشد و خود را به بهای اندک نفروشد. برهمین اساس انسان باید توانایی‌ها و استعدادهای خود را تقویت کند و خود را باور داشته باشد و ارزشی که خداوند برای جایگاه یک انسان تعیین کرده است را حفظ نماید.
وی تصریح کرد: انسان اگر خود را نشناسد و نتواند خود را به درستی مدیریت کند، دچار ذلت نفس می‌شود. عوامل بیرونی مثل جامعه‌ای که در آن عزت نفس افراد مورد توجه قرار نگیرد، باعث ذلت نفس انسان می‌شوند. روان آدمی هنگامی سالم است که یک روند طبیعی را بتواند طی کند، به این معنا که بتواند استعدادهایش را بارور و کمتر دچار شکست و ناکامی شود. اگر مسیر زندگی انسان، یک مسیر متعادل، رشددهنده و موفقیت آمیزی باشد، بهتر از یک مسیر پرتنش است.

عزت نفس سبب سلامت روان می‌شود
استاد دانشگاه اصفهان ادامه داد: انسان اگر از لحاظ درونی، نگرش‌ها و شناخت‌ها و توانمندی‌های خود را به صورت طبیعی رشد دهد و خود را به خوبی مدیریت و غرایزش را تعدیل کند و کمتر دچار افت و خیزهای آزمایش و خطایی شود، می‌تواند رشد کند تا به سلامت روان برسد، چون عزت نفس بر تمامی عوامل ایجادکننده سلامت روان، به نحوی تاثیر دارد و انسان دارای عزت نفس بهتر می‌تواند از توانمندی‌های خود بهره ببرد و در زندگی به موفقیت و پیشرفت دست پیدا کند، عزت نفس نقش بسیار مهمی در سلامت روان دارد.
نصرآبادی ادامه داد: جایگاه درجه‌ای و ارزشی نفس را باید محترم شماریم و توانمندی‌های خود را باور داشته باشیم. وقتی که ما از اعتماد به نفس بالایی برخوردار باشیم، بهتر جایگاه ارزشی خود را می‌توانیم بشناسیم و هنگامی جایگاه ارزشی خود را بشناسیم و برای خود عزت و کرامت قائل باشیم، از توانمندی‌های خود بهتر می‌توانیم استفاده کنیم.

افسردگی و خودکشی نتیجه ذلت نفس است
وی بیان کرد: کمبود عزت نفس، ذلت نفس را ایجاد می‌کند که ذلت نفس باعث عدم خودباوری، عدم توانمندی، عدم موفقیت، کینه‌توزی، حسادت و... می‌‎شود که در آخر هم خطر افسردگی و نهایتا خودکشی را برای فرد در پی دارد.
وی خاطرنشان کرد: عزت نفس گاهی هم با شخصیت کاذب همراه شود، به این معنا که فرد، یک شخصیت ساخته شده خیالی برای خود تعریف می‌کند که این شخصیت خیالی از شخصیت واقعی فاصله دارد و به همین دلیل فرد دچار خودشیفتگی و غرور کاذب خواهد شد. اگر واقعیت و کرامت نفس خود را همانگونه که هست، بپذیریم و با نقش بازی کردن بخواهیم خود را انسان توانمندی جلوه دهیم، دچار غرور و خودپسندی نمی‌شویم. همچنین با این بینش اسلامی که همه چیز را از خدا بدانیم به صورتی که توانمدی‌های خود را بشناسیم و آنهارا رشد دهیم و در همین حال این توانمندی‌ها را از خدا بدانیم و به منشا و غایت خود توجه کنیم، دچار غرور و خودپسندی نمی‌شویم.
انتهای پیام