ربابه شیخالاسلام، عضو گروه بهداشت و تغذیه فرهنگستان علوم پزشکی در گفتوگو با
ایکنا، با اشاره به تولیت چندگانه در حوزه غذا اظهار کرد: این مسئولیتهای چندگانه در حوزه امنیت غذا جدید نبوده و از سالهای قبل وجود داشته است؛ وزارت کشاورزی همیشه تولید کننده غذا و وزارت بهداشت مسئولیت سلامت و ایمنی آن را برعهده داشته است.
عدم توجه وزارت بهداشت به تولید غذا
وی تصریح کرد: متأسفانه وزارت بهداشت هیچگاه در این سالها به حوزه تولید غذا توجه نکرده است؛ غذا ریشه در خاک، آب، ماهی و آبزیان دارد، کشاورزی و هر صنعت دیگری از خاک بوده و از جای دیگری نمیآید، لبنیات از حیواناتی سرچشمه میگیرد که علوفه میخورند و علوفه در خاک ریشه دارد یا گوجه فرنگی که رب میشود همگی از دل خاک است؛ اینها با هم مرتبط هستند، وزارت بهداشت توجهی به سلامت خاک ندارد و همکاری بین بخشی با وزارت کشاورزی ندارد.
بنیانگذار و مدیرکل پیشین دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، عنوان کرد: بخشی از وظایف نظارتی در حوزه غذا برعهده سازمان استاندارد است؛ که باید بر حفظ و ارتقای استانداردها نظارت داشته باشد، متخصصان خوبی هم در این سازمان حضور دارد، اما این سازمان هم باید با دیگر سازمانها همکاری داشته باشند.
مردم از بیغذایی بیمار میشوند
وی با بیان اینکه عدم همکاری بین بخشی بین نهادهای درگیر غذا در کشور بر امنیت و ایمنی غذا تأثیر منفی میگذارد، یادآور شد: مسئول توزیع غذا در کشور، وزارت صمت است؛ که همیشه براساس عرضه و تقاضا کار میکند، اگر یک منطقهای از کشور درخواست ندهد میوه به آنجا نمیرود، این درخواست از سوی مغازهها به میادین میوه و تره بار میرود، مغازه دار اگر نتواند میوه بفروشد به دلیل اینکه مردم پول ندارد، آنجا میوه و سبزی نمیرود یک جایی اصلا لبنیات نمیرود، بنابراین نمیتوانیم بگویم که نا امنی غذایی به وجود آمده تقصیر وزارت بهداشت یا وزارت کشاورزی و وزارت صمت است؛ هیچ یک مقصر این وضع نیستند، مقصر تفکر اقتصادی در چرخه توزیع غذا است.
برنامههای پیشگیرانه امنیت و ایمنی غذا از بین رفته است
شیخالاسلام ادامه داد: من هرگز نتوانستم سیستم توزیع کشور را بشناسم که با آنها صحبت کنم باید به آنها گفت که ما میتوانیم به راحتی در این کشور غذا را به عمق روستاها برسانیم، مردم از بی غذایی بیمار میشوند چرا ما باید روی غذا اینقدر به راحتی بگذریم در حقیقت برنامههای پیشگیرانه غذا در کشور ما از بین رفته است؛ من دفتر بهبود تغذیه را برای این به وجود آورده بودم که بتوانیم هم به امنیت غذا و هم ایمنی غذا بپردازیم، اما دفتر الان زنده نیست، 24 پرسنل دارد که ناامید هستند، آن اهداف اصلی که باید غذای سالم را به مردم برساند فراموش شده و این دردناک است.
وزارت کشاورزی به کمیت غذا بیشتر از کیفیت توجه دارد
وی یادآور شد: وزارت کشاورزی میگوید تامین امنیت غذایی با من است؛ اما این وزارتخانه در این رابطه فقط به کمیت فکر میکند نه به کیفیت و در حقیقت سلامت غذایی را فدای کمیت میکند. این افتخار نیست که مثلا سیب زمینی یک کیلویی تولید شود، از سوی دیگر کشاورزی ما سالم نبوده و پر از نیترات است؛ در حالیکه محصول باید سالم باشد.
عضو فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی تصریح کرد: من بارها با مسئولان وزارت کشاورزی در رابطه با سلامت محصولات کشاورزی صحبت کردهام هر بار به من جواب میدهند که آنها به سلامت محصولات کشاورزی کاری ندارند چرا که قانون این را میگوید، چنین تفکری برای مدیران یک وزارتخانه دردناک است.
قانون غذا باید تغییر کند
شیخالاسلام تأکید کرد: این قانون که وزارت بهداشت را مسئول سلامت غذا میداند قدیمی و برای 40 سال قبل است؛ باید قانون را درست کنند قانون سالها میشود در زمینه غذا و تغذیه تغییر نکرده است در حالیکه باید تغییر کرده و نقش وزارت بهداشت در آن پررنگتر باشد.
وی در ادامه با بیان اینکه بخش غذا و تغذیه بیشتر در بخش سلامت ادغام است، عنوان کرد: ما یک شبکه بهداشتی و درمانی داریم که توسط آن شبکه میتوانیم مهمترین آموزشها را به مردم بدهیم که چگونه از خود مراقبت و غذای خوب برای خوردن انتخاب کرده و آن را درست کنند، اما انگیزهای برای این کارها نیست.
مدیرکل پیشین دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، با بیان اینکه از دهه هفتاد شورای عالی سلامت و امنیت غذایی برای هماهنگی بخشهای دخیل در حوزه غذا تشکیل شد، گفت: این شورا باید بین بخشی بوده و رئیس جمهور این بخشها را هماهنگ میکرد، اما اشتباه این بود که دبیرخانه آن را در وزارت بهداشت گذاشتند، در حالیکه وزارت کشاورزی که ادعای امنیت غذایی دارد، شأن خود را اجل از وزارت بهداشت میداند، و این رقابتها موجب شده عملا در این حوزه نتوانیم کار ریشهای انجام دهیم.
شیخالاسلام در پایان افزود: باید ریشهای به حوزه غذا پرداخت و هماهنگی نهادهای مختلف را به وجود آورد، این هماهنگی از کسیکه روی زمین کار میکند و محصول کشاورزی تولید میکند تا کسی که غذا را به سفره مردم میرساند باید وجود داشته باشد.
انتهای پیام