به گزارش
ایکنا؛ حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین خادمیان نوشآبادی، مدرس حوزه و دانشگاه، با انتشار یادداشتی که در اختیار خبرگزاری ایکنا گذاشت، به تبیین سیره حضرت فاطمه زهرا(س) همزمان با آغاز ایام فاطمیه پرداخت و به ویژگیهای کسانی که پیرو خط فاطمی هستند اشاره کرد که در ادامه این یادداشت میخوانید.
«بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیکِ یا بقیة النبوة
یا رکنة الولایة و یا ام الائمة
یا فاطمة ُ الزهراء
از هیزم صفورا تا هیزم سقیفه
سختترین جنگ؛ جنگ با جاهلِ منافقِ متوهم است.
وقتی قرآن کریم سخن از منع و حرمت تبرج جاهلیت اولی میدهد، مهمترین اشاره و مصداق آن خروج صفورا دختر شعیب پیامبر و همسر موسی(ص) است.
صفورا با این که دختر شعیب پیامبر و همسر یک پیامبر به عظمت موسی(ع) بود، با این حال منحرف شد و بر وصی حضرت موسی یعنی حضرت یوشع(ع) خروج کرد و هیزم جنگافروزی را جمع و آتش جنایت را روشن کرد. حضرت یوشع با او جنگید و او را شکست داد و اسیر نمود، لکن به احترام پدر و شوهرش او را مجازات نکرد.
اما تاریخ سیره دختر یک پیامبر(ص) و زوجه وصی پیامبری را هم برای تعلیم درست زندگی نمودن تبیین کرده است. فاطمه(س) دختر پیامبر عظیم الشان اسلام؛ حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) است. آن حضرت برخلاف صفورا دختر شعیب، مدافع وصی پیامبر(ص) شد و جان خود را در راه دفاع از حقانیت وصایت پیامبر خاتم(ص) فدا نمود. صفورا هیزم آورد تا وصی پیامبر بسوزاند، اما در مدینه هیزم آوردند تا مدافع وصی پیامبر(ص) را بسوزانند! هیزمی که در مدینه اهل سقیفه یعنی همانها که تکرار صفورا بودند و بعدها فدایی رهبر جمل شدند آوردند؛ به حدی بود که یک ماه نیاز مردم مدینه را بر طرف میکرد!
مزدوران فکری صفورا و فدائیان آتی رهبر جمل! هیزم بسیار عظیم دور خانه حضرت زهرا(س) جمع کردند که همسایگان تا سی روز از آن هیزم استفاده میکردند!
و فی روایة عمر بن المقدام: إنه اختبز جیران آل محمد صلى الله علیه وآله وسلم و احتطبوا ثلاثین یوما من الحطب الذی وضعه الأول و الثانی لیحرقوا بیت علی و فاطمة علیهما السلام فأراد أبو حفص أن یحرقهم حتى یستریح منهم دفعة واحدة.
عمر بن مقدام روایت میکند: هیزمی که (اهل سقیفه) پشت درب خانه مولا امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) برای به آتش کشیدن آورده بودند، همسایگان تا سی روز از آن استفاده میکردند و هدف این بود که آنان را به آتش کشیده تا یک باره از وجود آنان راحت شود! در جمع چنین جنایتکاران و اهل قساوت و در میان چنین آتشی حضرت زهرا(س) مدافع وصایت و امامت بود.
حضرت زهرا(س) خود امامی بود که مدافع امامت بود. او مادر امامت و مدافع امامت و شهید راه امامت بود. فاطمیه یعنی تشخیص خط صفورا از فاطمه(س)؛ آنان که در راه صفورا قدم زدند کسانی بودند و هستند که در تبرج و توهم جاهلی سر سپرده وصی شیطان و ابلیس لعین تا ورود در جهنم شدهاند؛ و آنان که پیرو خط فاطمی(س) هستند، دلسپرده وصایت حق تا رستگاری ابدی شدهاند.
صفورا ثابت کرد؛ وقتی ابلیس وجود انسان را پر میکند، فرزندی و زوجیت پیامبر هم نمیتواند انسان را نجات دهد؛ و حضرت زهرا(س) ثابت کرد وقتی انسان مدافع حق شد، هیزم آتش یک ماه یک شهر هم نمیتواند جلوی مدافع حق را بگیرد. فاطمه با پهلوی شکسته، بازوی شکسته، سینه مجروح، صورت نیلی، قد خمیده، دست تازیانه خورده، هیزم افروخته و آتش گرفته سقیفه پیروز شد.
اگر چه حتی موقع غسل هم خونی که بر اثر تازیانه بر تن او بود جاری بود و قطع نشد، اما نور فاطمه بر ظلمت سقیفه غالب شد. تا انسان بفهمد اگر میخواهد در آتش جهل، نفاق، کشتار، طلاق، ربا، اختلاس، انحراف، ارتشاء، زنا، دروغ، ترور و... نسوزد باید شاگرد مکتب فاطمه(س) باشد و الاّ؛ مدرسه ابلیسی صفورا انسان را در آتش میسوزاند.
والله المستعان
سید حسین خادمیان»
انتهای پیام