مادی‌گراییم ولی با پوشش دینی + صوت
یک کارشناس حوزه دین ضمن تأکید بر اینکه مؤمن کسی است که بینش، کنش و گرایش او طبق برنامه دین باشد اظهار کرد: ما به تمام معنا مادی‌گرا و ماتریالیست هستیم، ولی پوشش دینی به آن می‌دهیم و این به معنای متدین بودن ما نیست.
به گزارش ایکنا، شب اول از مراسم سوگواری ماه محرم شب گذشته 27 تیر با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محمدباقر علوی تهرانی در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار شد که گزیده آن را می‌خوانید؛
اهمیت دین به حدی است که توصیه کرده‌اند هرگاه به دو راهی دنیا و دین رسیدید، دین را انتخاب کنید نه دنیا را. دنیا را باید فدا کنی؛ گرچه این کار را نمی‌کنیم و همیشه خدا و پیامبر را فدا می‌کنیم. باید مال و جان خود را سپر دین قرار دهیم. اهمیت دین به حدی است که به ما دستور می‌دهند برای سلامت دینتان تلاش و دعا کنید.
در سوره حمد از خداوند می‌خواهیم «اهدنا الصراط المستقیم». این دعایی است که خدا به ما یاد داده است که ما را به راه راست هدایت کن. معنای صراط مستقیم چیست؟ از نظر قرآن و از نظر روایات معانی متعددی برای صراط مستقیم بیان شده است؛ از جمله آیه 161 سوره انعام می‌فرماید: «قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ؛ بگو آرى پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده است دينى پايدار آيين ابراهيم حقگراى و او از مشركان نبود». پس دین مهم است. امیرالمومنین(ع) نامه‌ای به مالک نوشتند و در آنجا فرمودند: حقیقتا این دین در دست اشرار گرفتار شده است. چه کسی دین را نجات داد؟ امام حسین(ع). بیانشان این است «إن کان دین محمّد لم یستقم الّا بقتلی فیا سیوف خذینی» یعنی «اگر دین محمد جز با کشته شدنم پایدار نمی‌ماند. پس ای شمشیرها! مرا دریابید». از باب اینکه امام حسین(ع) دین خدا را نجات داد بزرگداشتش واجب است.
امام حسین(ع) فدای چه شد؟
بحث امسال ما این است؛ این دینی که سیدالشهدا نجات داد چه حقیقتی است؟ یعنی امام حسین(ع) فدای چه شد؟ با حفظ احترام برای شعرا، آیا این مصرع از شعر آیینی حرف درستی است که «حسین سرباز ره دین بود» بستگی دارد تعریف ما از دین چه باشد.
دین برنامه جامع از ناحیه خدا به دست رسول اکرم(ص) ناظر به تمام شئون انسان یعنی بینش، گرایش و کنش انسان برای رساندن او به کمال دنیوی و سعادت اخروی است. بنابراین کسی متدین است که هر سه قسمش تابع برنامه باشد هم بینشش، هم گرایشش، هم کنشش، ولی ما مسلمان‌ها از نظر بینش ماتریالیست و غیرموحد هستیم. ما از ارتباط با اهل بیت(ع) اعدادش را دوست داریم؛ مثلاً 133 سکه را برای مهریه تعیین می‌کنیم، چون عدد حضرت عباس(ع) است. خب چرا عدد خدا را نمی‌گیری که یک است؟ به تمام معنا مادی‌گرا و ماتریالیست هستیم، ولی پوشش دینی به آن می‌دهیم و این به معنای متدین بودن ما نیست، چون متدین کسی است که فکرش، تمایلاتش و رفتارش دینی باشد.
آیا واقعا شیعه علی(ع) هستیم؟
در روز غدیر همه می‌گوییم «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه علی بن ابی طالب»، ولی آیا متمسک و شیعه علی(ع) هستیم؟ خیر، کسی می‌تواند شیعه علی(ع) باشد که در بینش و گرایش و رفتار تابع علی(ع) باشد. بینش علی(ع) توحید، گرایش علی(ع) بغض دنیا و رفتار علی(ع) زهد در دنیاست. ما کدام یک را داریم؟ توحید یا زهد یا بغض. ما توحید نداریم. وقتی کارمان درست می‌شود می‌گوییم اگر تو نبودی کارم حل نمی‌شد. پس خدا چه‌کاره است؟ انسان‌های نصفه‌نیمه هستیم و هیچ وقت تلاش نمی‌کنیم از این وضعیت خارج شویم. مثل این می‌ماند که چهل سالت باشد، ولی هنوز کلاس اول باشی و افتخار کنی. بالاخره بعد از چهل سال باید یک کلاس بالاتر بروی.
این دینی که می‌گوییم امام حسین(ع) نجات داد چیست؟ امام حسین(ع) چه چیزی را نجات داد؟ آیا نماز و روزه را نجات داد یعنی امام فدای نماز و روزه شد؟ این حرف بسیار غلطی است، چون امامت اصل است و نماز و روزه فرع است. کجا اصل فدای فرع می‌شود؟ اینکه امام حسین(ع) دین را نجات داد باید بحث کنیم چه را نجات داد؟ چه حقیقتی را از دست اشرار نجات داد؟ چرا این کار را امام حسن(ع) نکردند؟ وقتی بفهمی حقیقت دین چیست و بفهمنی اشرار چه کسانی هستند می‌فهمی چرا امام حسین(ع) این کار را کرد.
جریان سیدالشهدا تاریخی نیست و هیچ کس نمی‌تواند در قضیه امام حسین(ع) تحلیل تاریخی ارائه دهد. منظورم تحلیل دنیوی است. اگر جنگ است چرا امام حسین(ع) شب عاشورا به اصحاب می‌گوید می‌توانید بروید، زیرا مسئله کربلا این حرف‌ها نیست. اینها را از سخنان امام استخراج کردند، ولی حقیقت را پنهان کردند. کسی حوصله ندارد این حقیقت را بیان کند و کسی هم حوصله ندارد بشنود. اگر اینجا مشکلت حل شود، پنجاه درصد راه را طی کرده‌ای.
انتهای پیام
