یکی از مهم‌ترین مسیرهای مداوا، حضور در هیئات است
کد خبر: 4156744
تاریخ انتشار : ۳۰ تير ۱۴۰۲ - ۱۶:۳۷
سیدمجتبی حسینی بیان کرد:

یکی از مهم‌ترین مسیرهای مداوا، حضور در هیئات است

نویسنده وپژوهشگر حوزه دین ضمن اشاره به اینکه ائمه(ع) طریق رساندن پیام الهی به انسان‌ها بودند و از این جهت طریقیت داشتند، بر این مطلب تاکید کرد که ائمه(ع) علاوه بر طریقیت، موضوعیت هم داشتند و نفس حضور آنها در میان مردم اثراتی به همراه داشت.

به گزارش ایکنا، سومین شب مراسم سوگواری ایام محرم با سخنرانی سیدمجتبی حسینی با محوریت زیارت جامعه کبیره در دبیرستان صدیقین برگزار شد که گزیده آن را در ادامه می‌خوانید.

«و بکم اخرجنا الله من الذل و فرج عنا غمرات الکروب و انقذنا من شفاجرف الهلکات و من النار» به وسیله شما خداوند ما را از ذلت بیرون آورد و از غبارهای هلاکت‌ها آزاد کرد و ما را از لب پرتگاه افتادن در هلکات و از افتادن در آتش نجات داد.

هر کاری خدا می‌کند با وسیله‌ای انجام می‌دهد و خود آن وسیله اهمیت دارد. مثلا اگر خدا علمی به شما می‌دهد از مسیر معلمی می‌دهد ولی خدا از طریق احترامی که شما برای استاد قائل هستی شما را عالم می‌کند. لذا مسیری که برای کاری معین می‌شود هم طریقیت دارد و هم موضوعیت. یک وقت شما می‌خواهی پیامی را به کسی برسانی ولی تاکید داری که این پیام توسط فرد خاصی منتقل شود یعنی خود آن فرد در کنار طریقیت، موضوعیت دارد.

پیامبر(ص) در مقام پیامبری خودشان طریقیت دارند ولی در مقام دینداری ما موضوعیت دارند. پیامبر(ص) در برخی مسائل طریقیت دارند و طریق ارسال پیام خدا به ما هستند ولی در برخی قضایا موضوعیت دارند یعنی خود این شخص موضوعیت دارد. مثلا قرآن می‌فرماید ما قبله را عوض کردیم به آن سمتی که تو رضایت داری. اگر پیامبر(ص) فقط طریقیت داشت رضایت او مهم نبود ولی این آیه نشان می‌دهد خود پیامبر(ص) موضوعیت دارد.

اهل بیت(ع) هم موضوعیت دارند، هم طریقیت

اینکه در این دعا می‌خوانیم «و بکم اخرجنا الله من الذل و فرج عنا غمرات الکروب» اهل بیت(ع) فقط طریقیت و سببیت ندارند و خودشان موضوعیت دارند. از چه طریقی؟ یکی اینکه خود حضور امام در عالم بسیار لازم و موثر است لذا قرآن به پیامبر(ص) می‌فرماید مادامی که تو در میان مردم هستی، خدا آنها را عذاب نمی‌کند. پس معلوم می‌شود پیامبر(ص) خودش موضوعیت دارد.

یکی دیگر از کارهای پیامبر(ص) و امام برای اینکه مردم خوب باشند این است که فقط حرف نمی‌زنند و برای مردم دعا می‌کنند. مثلا من می‌خواهم چند نفر را تربیت کنم کتاب‌های تربیتی می‌خوانم، الگوریتم‌های تربیتی را رعایت می‌کنم و تمام. این بخش قلیل در کار تربیتی است. بخش دیگرش این است تو خودت خوب باشی و برای کسانی که پای درس تو هستند دعا کنی. یکی از لطف‌هایی که اهل بیت(ع) درباره مردم انجام می‌دهند دعایی است که برای مردم می‌کنند.

شاید بگوییم این یکی از وظایف امام نسبت به مردم است که باید آنها را دعا کنند. لذا اگر شما از ذلت نجات پیدا می‌کنی یکی از راه‌ حل‌ها این است که اهل بیت(ع) موانع را برطرف کنند، یکی از راه حل‌ها این است که اهل بیت(ع) برای شخص دعا کنند کما اینکه نقل شده شخصی مشکلی داشت، خدمت امام صادق(ع) رسید و ایشان زیر ناودان مسجد الحرام بود، حضرت عده‌ای را جمع کردند و برای آن شخص دعا کردند و گفتند خدایا این فرد به تو پناه آورده و به ما متوسل شده است، اگر در تقدیر او این مشکل ثبت شده است تقدیر او را عوض کن.

این نکته را هم عرض کنم که اگر انتظارات الهی داری زمان را از دریچه ربوبی نگاه کن، وقتی بدانی در فضای زمان ربوبی هستی گذشت زمان اذیتت نمی‌کند. یکی از راه‌های از بین رفتن کروب و ناراحتی‌ها همین است. اگر اهل بیت(ع) برای کسی دعا می‌کنند بسیاری از دعاها در همان زمان اولیه مقرون اجابت است ولی برخی گشایش‌ها زمان می‌برد. پس یکی از طریق‌هایی که اهل بیت(ع) ما را از ذلت نجات می‌دهند دعایی است که آن حضرات در حق ما می‌کنند، دیگری جاذبه‌ای است که آنها دارند کما اینکه اشاره کردم قرآن می‌فرماید تا زمانی که تو در میان اینها هستی خدا عذابشان نمی‌کند.

کروب یعنی گرفتاری. طرف گرفتاری داشته و خدمت امام صادق(ع) رسیده است ولی «المعروف بقدر المعرفه». شاید کسی دیگری بود فرصت را غنیمت می‌شمارد و خواسته دیگری را با آن حضرت مطرح می‌کرد. شما می‌توانی به امام بگویی اجاره خانه‌ام عقب افتاده است هیچ اشکالی ندارد ولی می‌توانی در این شرایط که بهترین زمان و مکان و در خدمت امام زمان هستی درخواست دیگری از حضرت داشته باشی ولو فقط از حضرت بخواهی فقط جواب سلامت را بدهد یا فقط آن حضرت را نگاه کنی. گاهی خود همین موجب از بین رفتن کروب است.

پرهیز از نگاه ابزاری و کاسب‌کارانه به اهل بیت(ع)

گاهی ما بیماری داریم و خدمت امام رضا(ع) می‌رویم تا شفا بگیریم. این کار خوب است و اشکالی ندارد ولی در روایت هست وقتی کسی به زیارت امام رضا(ع) می‌رود آن حضرت پس از مرگ در سه جا به دیدار انسان می‌آیند. نمی‌گوییم برای درمان بیماری به ائمه متوسل نشوید ولی نگاه ابزاری و کاسب‌کارانه نداشته باشید. خود امام صادق(ع) فرزندش بیمار بود و حضرت دعا کرد ولی آن فرزند از دنیا رفت. به حضرت گفتند پس چرا دعایتان در حق فرزندتان مستجاب نشد حضرت فرمودند من چیزی را اراده کردم ولی خدا چیز دیگری را اراده کرده بود و آن چیزی که خدا اراده کند خیر است.

البته یکی از مهمترین مسیرهای مداوا که خداوند در ذهن تو و طبیب تو قرار داده این است که در همین جلسات اهل بیت(ع) شرکت کنی ولی اینطور نیست که فکر کنی اگر به این جلسات آمدی صد درصد شفا می‌گیری چون عوامل بسیاری در کار است یکی هم حضور در جلسات است.

 

انتهای پیام
captcha