در باب «توبه؛ استغفار و رمز بسم‌الله» + فیلم

سلسله برنامه‌های «چشمه حکمت» خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) در ماه مبارک رمضان با اتکا به مجموعه سه جلدی کتاب «قصه‌های عبر‌ت‌آموز قرآنی» به قلم قاسم ایمانی تلاش می‌کند تا با اتکا به بطن و متن آموزه‌های قرآن کریم در مسیر سعادت و رستگاری بشر؛ به ارائه مبانی و معارفی دست زند که ریشه آنها در فرامین الهی و روایت آنها از متن کلام‌الله مجید؛ زبان پیامبر اکرم(ص)؛ احادیث ائمه‌ اطهار(ع) و مجلدات شریف و گران‌سنگ تشیع قرار دارد.

ششمین بخش از سلسله درس‌گفتارهای «چشمه حکمت» بر باب «توبه؛ استغفار و رمز بسم‌الله» با استناد به فرمایشات حضرت محمد(ص) و روایاتی از حضرت علی(ع) استوار است.

در جلد پنج کتاب «راهنمای بهشت» به قلم محمدتقی مقدم صفحه 217 چنین می‌خوانیم: حضرت امیر مؤمنان(ع) فرمود: چون «بسم‌الله‌ الرحمن‌ الرحیم» نازل شد رسول خدا(ص) فرمود: «نخستین چیزی که بر حضرت آدم(ع) فرود آمد این آیه شریفه بود که در آن هنگام آدم گفت فرزندان من از عذاب الهی ایمن شدند تا زمانی ‌که به خواندن این آیه مداومت کنند.

پس برداشته شد؛ یعنی بسم‌الله از او گرفته شد. بعد از آن بر حضرت ابراهیم(ع) فرود آمد و هنگامی ‌که در کفه منجنیق قرار گرفت این آیه بسم‌الله‌ الرحمن‌ الرحیم را خواند؛ پس خداوند متعال آتش را بر او سرد و سلامت گردانید. بعد برداشته شد. پس ‌از آن جز بر حضرت سلیمان(ع) فرود نیامد و در هنگام نزول آن، فرشتگان گفتند: «ای سلیمان به خدا سوگند ملکت کامل شد.» و برداشته شد.

پس ‌از آن خداوند آن را بر من نازل نمود. امت من روز قیامت بیایند و بگویند «بسم‌الله ‌الرحمن‌ الرحیم»؛ پس گذارده شود در کفه حسنات ایشان و سنگینی کند و به بهشت می‌روند ان‌شاءالله.

قرآن ناظق منم

همچنین در کتاب ارزشمند «لئالی الاخبار»، تأليف «شيخ محمدنبى تویسركانى» چنین آمده است که «ابن‌عباس» گفت: حضرت امیرمؤمنان(ع) در اول شب دست مرا گرفت و به بقیع برد و شروع کرد به تفسیر «بسم‌الله ‌الرحمن‌الرحیم» تا اینکه صبح طالع شد. من علم خود را نزد علم آن حضرت مانند سبویی در قیاس با دریایی بزرگ یافتم.

فرمود: «ای ابن‌ عباس هر چه در قرآن مجید است در (الم) می‌باشد و هر چه در (الم) است در آیة‌الکرسی است و هر چه در آیة‌الکرسی است در تمام قرآن است و هر چه در تمام قرآن است در سوره مبارکه «حمد» است و هر چه در سوره مبارکه «حمد» وجود دارد در «بسم‌الله الرحمن‌ الرحیم» سوره «حمد» است و هر چه در «بسم‌الله ‌الرحمن‌ الرحیم» است در باء بسم‌الله است و هر چه در باء بسم‌الله است در نقطه باء بسم‌الله است. ای ابن‌ عباس! منم آن نقطه باء بسم‌الله الرحمن‌ الرحیم؛ یعنی قرآن ناطق منم.

اجرا و خوانش روایت از امین خرمی