کد خبر: 4303951
تاریخ انتشار : ۱۷ شهريور ۱۴۰۴ - ۰۸:۵۶
آیت‌الله علی نظری منفرد تشریح کرد

از نوید پیامبر(ص) تا انتظار مصلح عالم؛ قصه دو بشارت

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه حضرت ولیعصر(عج) منجی بشریت در آخرالزمان است، گفت: تبشیر به خبر خوش گفته می‌شود؛ خبری که در آینده محقق‌الوقوع باشد و تردیدی در وقوع آن نیست، نه اینکه محتمل باشد و طبق برخی آیات قرآن ظهور حضرت مهدی(عج) جزء باورهای تردیدناپذیر است.

علی نظری منفردبه گزارش ایکنا، آیت‌الله علی نظری منفرد، استاد حوزه علمیه، شامگاه 16 شهریور ماه با بیان اینکه گاهی این شبهه مطرح می‌شود که تاجگذاری برای هیچ امامی مطرح نیست ولی چرا برای حضرت ولیعصر(عج) مطرح می‌شود، گفت: یکی از علت‌های آن این است که حضرت ولیعصر منجی بشریت در آخرالزمان است و این انتظاری است که یک روز آن مصلح حقیقی بیاید و وضعیت آشفته جهان را سر و سامان ببخشد و ما هم جزء منتظران باشیم.

وی در ادامه به مسئله بشارت‌های دو منجی اشاره کرد و افزود: تبشیر در برابر انذار است و این دو واژه در حقیقت از وظایف همه انبیاء است؛ رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا. در باره وجود مقدس نببی اکرم(ص) خداوند در سوره احزاب فرمود: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا. تبشیر به خبر خوش گفته می‌شود؛ یک خبری که در آینده محقق‌الوقوع باشد و تردیدی در وقوع آن نیست نه اینکه محتمل باشد.  

نظری منفرد با بیان اینکه دو منجی اشاره به پیامبر(ص) و حضرت مهدی(عج) دارد، تصریح کرد: پیامبر(ص) نسبت به حضرت مهدی(عج) مبشر و هم مبشَر نسبت به انبیاء گذشته است؛ اگر حادثه‌ای همینطور رخ دهد یا خوب و یا بد که به این حادثه بشارت نمی‌گویند بلکه بشارت چیزی است که از قبل مقرر شده و مردم در انتظار آن هستند؛ ولادت پیامبر(ص) که در 17 ربیع سال عام الفیل رخ داد حادثه آنی نبود بلکه خداوند توسط انبیاء گذشته بشارت تولد پیامبر(ص) را داده بود؛ در آیه 157 سوره «اعراف» می‌خوانیم: الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ.

نظری منفرد ادامه داد: «مکتوبا عندهم» یعنی ثبت شده در انجیل و تورات است و غیر از اینکه مکتوب است خداوند فرموده است: يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ در انجیل هم بوده است: در آیه شریفه می‌خوانیم: وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ.

مخفی کردن نبوت پیامبر(ص)

استاد حوزه بیان کرد: ولی متاسفانه یهودیان منفعتشان در این بود که حق را مخفی کنند و خداوند متعال هم برخورد بسیار شدیدی با ایشان کرده است؛ کلمه ویل در قرآن برای مکذبین وجود دارد ولی اینکه در یک آیه سه بار کلمه «ویل» آمده باشد فقط برای کسانی است که کتمان حقیقت کرده‌اند؛ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ. 

استاد حوزه علمیه با اشاره به سیره ابن هشام با بیان اینکه در این کتاب داستانی در مورد صفیه، دختر حیی بن اخطب از یهودیان بنی نضیر نقل کرده است، افزود: این دختر در جنگ به دست سپاه اسلام افتاد و بعد از تقسیم غنائم سهم کلبی شد ولی برخی اعتراض کردند که او دختر بزرگ یهودیان بوده است لذا این سهم را عوض کنید و پیامبر(ص) چنین کردند و به این دختر فرمودند می‌خواهی تو را آزاد کنم و به نزد قبیله‌ات بفرستم و او امتناع کرد. صفیه نقل کرده است که پدرم و عمویم در قبا قرار گذاشتند که پیامبر(ص) را ببینند و من هم دختری به شدت مورد علاقه پدرم بودم؛ اینها رفتند و تا غروب نیامدند و وقتی آمدند به من اعتنایی نکرد و چهره‌اش در هم بود؛ پشت در حجره رفتم تا ببینم پدرم و عمویم چه می‌گویند؛ عمویم به پدرم گفت این علائمی که در تورات بوده است با چهره همین مرد(پیامبر اسلام) منطبق است و عمویم گفت برای ما یهودیان قابل قبول نیست که نبوت تاکنون در بنی اسحاق بوده است و الان وارد بنی اسماعیل شود. بنابراین اینها پیامبر(ص) و بشارت به ایشان را یقین داشتند. اصلا علت ماندن یهودیان در یثرب این بود که بمانند  تا پیامبر(ص) را ببینند.   

نظری منفرد با اشاره به بشارت آمدن حضرت مهدی(عج)، بیان کرد: نکته‌ای هست که در کتب کمتر به آن اشاره شده است؛ یکی از مشترکات رسول خدا با حضرت حجت(عج) این بود که خداوند پدر و مادر پیامبر را در طفولیت از او گرفت  که حکمتی دارد؛ از امام(ع) در این باره سؤال شده است و امام فرمودند چون خداوند اطاعت رسول خدا را بر همه واجب کرده بود حتی والدین، لذا اگر زنده بودند اطاعت آنان از فرزند سخت بود و خلاف تکریم است لذا والدینش را در طفولیت از دست داد؛ آیا حضرت حجت هم اینطور بوده است؟ 

مشترکات بین پیامبر(ص) و حضرت مهدی(عج)

وی افزود: حضرت عسکری(ع) در سن 5 سالگی امام زمان(عج) از دنیا رفتند ولی آیا نرجس خاتون هم اینطور بودند؛ شیخ طوسی در الغیبه و شیخ حر هم از ایشان آورده است که حضرت امام حسن عسکری(ع) به همسرشان نرجس فرمودند که من در فلان سال از دنیا خواهم رفت و ایشان به امام فرمودند که دعا کنید من زودتر از دنیا بروم و طبق این نقل نرجس خاتون زودتر از امام عسکری از دنیا رفته‌اند و این هم مشترکات بین پیامبر(ص) و امام زمان(عج) است.  

استاد حوزه علمیه با اشاره به آیه شریفه: وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ، گفت: برخی از مفسران در آن مناقشه کرده‌اند که آیه در مورد بنی اسرائیل و بشارت به آنان است زیرا سالیان زیادی گرفتار ظلم فرعون بودند و خدا وعده داد که آنان را نجات خواهد داد و مرتبط با امام زمان(عج) نیست ولی باید بدانیم مفهوم آیه عام است همچنین آیه دیگری در سوره فتح داریم که «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» البته یک نقاشی هم در این آیه برخی ایجاد کرده‌اند گرچه باز می‌توان را منطبق با امام مهدی(عج) کرد.

آیه بشارت به ظهور حضرت مهدی(عج)

نظری منفرد اظهار کرد: البته آیاتی چون آیه شریفه «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» داریم که هیچ خدشه‌ای نمی‌توان در آن کرد و این وعده الهی است که حتما عبادی یعنی بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد همچنین آیه شریفه «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا» که مسلما بر حضرت ولی‌عصر(عج) تطبیق دارد. علامه طباطبایی فرموده است که مسلما این آیات بر وجود مقدس حضرت مهدی(عج) تطبیق دارد. 

نظری منفرد با بیان اینکه در روایات هم متعدد به حضرت مهدی(عج) بشارت داده شده است، افزود: از جمله در روایت معروفی داریم: «یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ‏ ظُلْماً وَ جَوْراً». این روایت توارت لفظی دارد و در منابع عامه هم با تعابیر مختلفی آمده است. بنابراین احادیث حضرت مهدی(عج) یا تواتر لفظی و یا تواتر معنوی دارند. 

یادآور می‌شود، سلسله نشست‌های «از خاتم تا خاتم» به مناسبت آغاز امامت خاتم الاوصیا(عج) و هزار و پانصدمین سالگرد ولادت خاتم الانبیا(ص) به همت اندیشکده مهدویت و انقلاب اسلامی برگزار می‌شود.

انتهای پیام
captcha