قرآن کریم از نگاه منصفانه اندیشمندان غربی
گروه بین‌الملل: برخی اندیشمندان غربی با نگاهی منصفانه درباره اسلام و قرآن کریم مطالعه کرده و زیبایی اسلام، آن‌ها را به شگفتی واداشته است؛ گرچه شاخه‌های یقین این افراد از آسمان عقل به سرزمین دل فرو ننشست و به آب وجدان سیراب نشد؛ لذا به بار ننشست و ثمری نداد!
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی اسلام وب، آرتور جان آربری (Arthur John Arberry)، شرق‌شناس مشهور انگلیسی و صاحب ترجمه‌ای تفسیری از قرآن کریم(1953) می‌گوید: «آنگاه که به کلام وحی که به زبان عربی تلاوت می‌شود، گوش می‌دهم؛ گویی به صدای تپش قلبم گوش جان سپرده‌ام».
گوته: اسلوب قرآن اعجاب‌آور است
یوهان ولفگانگ گوته، شاعر، نویسنده و حکیم آلمانی، نیز معتقد است: «اسلوب قرآن محکم و اعجاب‌آور است؛ قرآن مادر همه کتاب‌ها است و من به این مسئله همانند هر مسلمانی معتقدم هرگاه که قرآن خواندم احساس کردم، روحم در کالبد وجودم به لرزه درآمده است». گوته آنگاه که به هفتاد سالگی عمرش رسید، نیز در ملأ عام اعلام کرد که می‌خواهد در خشوع تمام، شب قدر را که زمان نزول قرآن کریم است، پاس دارد و حتی یک روز وقتی متوجه پر طاووسی بین صفحات قرآن شد، فریاد زد: «خوشا به حالت که در این مکان مقدس جای گرفتی که ارزشمندترین ثروت روی زمین است».
گوته همچنین در دیوان شعر خود(دیوان شرقی شاعر غربی) می‌گوید: «به سوی پاکی و صفای شرق مهاجرت کن تا آنجا کلام حق را که از سوی خدا به زبان اهل زمین نازل شده دریابی» و یا جایی دیگر اشاره می‌کند: «قرآن کلام بشر نیست، اگر جایگاهش را به غیر از خدا به کس دیگری نسبت دهیم، به این معنی است که محمد رسول را خدا فرض کرده‌ایم!».
اسلام‌شناس آلمانی: زیبایی کلام خدا در قالب زبان نمی‌گنجد
همچنین خانم پرفسور آنه ماری شیمل(Anne Marie Schimel)، اسلام‌شناس معروف آلمانی، در مقدمه کتاب مراد هافمن درباره اسلام می‌نویسد: « قرآن، کلام خداست که به زبان شیوای عربی نازل شده و ترجمه این کلام از معنای سطحی تجاوز نمی‌کند، اساسا چه کسی می‌تواند زیبایی کلام خداوند را در قالب زبان بگنجاند؟!»
در همین راستا، مایکل هارت، محقق آمریکایی در کتاب معروف خود موسوم به «صد: رتبه‌بندی تاثیرگذارترین افراد در تاریخ» می‌نویسد: «در تاریخ مکتوبات، کتابی وجود ندارد که حروفش به صورت کامل باقی مانده باشد بجز قرآن». و در جایی دیگر متذکر می‌شود: « در میان خود کتابی داریم که در اصالت و صحت، نادر و فرید است، هیچ تردیدی نیست همان گونه که نازل شده، از سلامت کلام برخوردار است و این کتاب همان قرآن است».
همچنین جوزف وان هامر(Joseph von Hammer)، شرق‌شناس اتریشی، در مقدمه ترجمه خود از قرآن کریم می‌نویسد: «قرآن فقط قانون اسلام نیست، بلکه قله بیان عربی است و اسلوب این کتاب اعجاب‌انگیز گواهی می‌دهد که قرآن از سوی خداوند نازل شده و محمد[ص] حاکمیت این کتاب را با قدرت خطاب منتشر کرده است؛ لذا این کلام الهی ممکن نیست که ساخته و پرداخته ذهن بشری باشد».
همچنین پرفسور یوشیودی کوزان، مدیر رصدخانه توکیو در کتاب «همانا این کتاب حق است» می‌نویسد: «این کتاب قرآن، هستی را از بالاترین نقطه در عالم وجود توصیف می‌کند، آنکه گفت این قرآن همه چیز هستی را می‌بیند صحیح است، چراکه همه چیز در برابر این کتاب آسمانی مکشوف است».
پیوند عجیب آیات قرآن با علم روان‌شناسی
مارسل بوازار، اندیشمند سوئیسی و صاحب کتاب «انسان‌دوستی در اسلام»، تلاش می‌کند تا به راز تأثیرگذاری عجیب قرآن پی ببرد، لذا می‌گوید: «قرآن، انسان را به صورت تمام و کمال خطاب قرار می‌دهد، به طوری که می‌توان آموزه‌های این کتاب وحیانی را به جنبه‌های مختلف علم روان‌شناسی هم پیوند داد».
در پایان باید اذعان کرد همان کسی که نفس بشر را خلق کرده از مسیر و پیچ‌وخم‌های راه و افق‌های پیش روی انسان کاملا آگاه بوده است؛ به همین خاطر کتاب قرآن را به‌عنوان شاهراه هدایت برای همین بشر نازل کرده است «أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ: آیا آن کس که آفریده است [احوال آفریده خود را ]نمی‌داند، با این که او باریک‌بین و آگاه است؟».(سوره مبارکه ملک آیه 14)
