دیدار جامعه قرآنی و تحریریه ایکنای خوزستان با خانواده مرحوم لقمان عبیات

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خوزستان، شنبه هجدهم بهمن بود که تصمیم گرفتیم به اتفاق همکارانمان در تحریریه ایکنای خوزستان و جمعی از فعالان قرآنی استان، دیداری با خانواده مرحوم لقمان عبیات داشته باشیم. لقمان از آن دست جوانانی خوزستانی بود که در محضر بزرگانی قرآنی خوزستان شاگردی می‌کرد اما سه سال پیش و به‌دلیل بیماری سرطان درگذشت.

برنامه را برای یکشنبه نوزدهم بهمن چیده بودیم و قرار شد که به همراه فعالان قرآنی راهی منزل لقمان شویم که به‌دلیل وقوع پدیده گرد و خاک و تعطیلی اهواز، این برنامه نیز به زمان دیگری موکول شد.

بعد از ظهر دوشنبه، 20 بهمن به همراه جمعی از پیشکسوتان و بزرگان قرآنی استان خوزستان همچون دکتر قاسم بستانی؛ دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، سید کریم موسوی؛ مبتهل بین‌المللی، سید حسن موسوی‌شوکی؛ داور و پیشکسوت قرآنی و مداح اهل بیت‌(ع)، منصور کریمی؛ پیشکسوت و داور برجسته استان خوزستان، حجت‌الاسلام غلامی؛ مدرس دانشگاه شهید چمران، ناصر دغاغله؛ قاری و داور برجسته کشوری و جلیل بیت‌مشعل معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی خوزستان که خود نیز یکی از فعالان قرآنی و البته از مربیان لقمان عبیات بوده است، راهی منزل مرحوم لقمان شدیم.

پدر لقمان به همراه حاج وادی برادر بزرگ لقمان که یکی از فعالان قرآنی است، پذیرایمان شدند. سبحان دغاغله قاری و حافظ کل قرآن و نفر اول مسابقات دانشجویان کشور نیز در خانه لقمان حضور داشت.

پدر مرحوم لقمان با رویی گشاده و طوری که انگار فرزندش در جمع باشد و به بودنش مطمئن باشد، به سمت دو قطعه عکس رفت و به جمع حاضر داد. خاطراتی از لقمان را برایمان تعریف می‌کرد؛ « لقمان همیشه با قرآن بود، از کودکی شروع به نماز خواندن و قرائت قرآن می‌کرد و ....» به سمت دستگاه ضبط کوچکی رفت که در کنار یک قاب عکس از مرحوم لقمان روی طاقچه بود. آن را روشن کرد. همین که صدای فرزندش در اتاق پیچید، ناله مادر به گوشمان رسید.

جمعی که با مرحوم لقمان خاطره مشترکی داشتند، همدرد با مادر شدند. داغ فرزند تازه بود و ... .

در ادامه سید‌کریم موسوی به ابتهال‌خوانی پرداخت. سید‌حسن موسوی نیز مرثیهای را باد یاد امام حسین(ع) و بزرگی مصائب امام زینالعابدین(ع) خواند.

مادر لقمان عبیات ضمن خوشامدگویی اظهار کرد: اولین کلماتی که لقمان یاد گرفت کلمات قرآن و اذان بود. قبل از رفتن به مدرسه نماز شب خواندن را یاد گرفته بود و نماز شب می‌خواند و به من نیز آموخت.

پدر این قاری قرآنی نیز گفت: وقتی لقمان بیمار شد به او می‌گفتم مانند حضرت ایوب(ع) از درگاه خداوند برای سلامتی خودت دعا کن. به من می‌گفت: دعای شما مستجاب‌تر است.

پدر لقمان به اینکه همه فرزندانش از قاریان و اساتید قرآن هستند، مفتخر بود و شاکر خداوند بود. می‌گفت وقتی که به لقمان تذکر می‌دادم مراقب خودش باشد و با افراد نامناسب ارتباط نداشته باشد اطاعت می‌کرد.

منصور کریمی، پیشکسوت قرآنی استان با بیان اینکه نام مرحوم لقمان عبیات همیشه زنده است، افزود: بسیار به لقمان علاقه داشتم. پس از فوت ‌او همیشه این آیه به ذهنم می‌رسید «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا؛ افرادى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‏دهد» (مریم، 96). محبوبیتی که مرحوم لقمان داشت جهت اخلاص در عملش بود. مطمئناً جای این فرزند قرآنی در بهشت و نزد انبیاء است.

دکتر قاسم بستانی استاد لقمان نیز در ادامه با بیان اینکه وقتی لقمان از دنیا رفت گویا فرزند خودم را از دست داده‌ام، گفت: در جلسات قرآنی بسیار او را می‌دیدم. وقتی قرائتش را می‌شنوم بسیار حسرت می‌خورم. همیشه به او میگفتم بهترین قاری کشور میشوی. تجوید او فوق‌العاده بود. علاقه‌مند بود و تواضع داشت.

سید کریم موسوی نیز، یاد مرحوم لقمان را زنده‌ دانست و گفت: گرچه چندسالی است که از جمع ما رفته اما هنوز حی و زنده است.
ناصردغاغله نیز با اشاره به پیشینه قرآنی این خانواده گفت: مطمئنا استان خوزستان و بسیاری از قاریان قرآن این استان خود را مدیون این خانواده قرآنی می‌دانند.

همچنین حاج وادی برادر مرحوم لقمان، با تقدیر از حضور جامعه قرآنی استان در این مراسم، خانواده را اساسی‌ترین عامل پیشرفت افراد دانست و گفت: این رکن مهم اساسی‌ترین و ابتدایی‌ترین عامل است. پس از آن حضور در محیط، نزدیکان و دوستان نیز اثر خود را در پیشرفت فرد بر جای می‌گذارد. بیشتر پیشرفت‌های مرحوم لقمان مطمئناً از خانواده متأثر بود اما تک‌تک دوستانی که دلسوز او بودند و اکنون به یاد او هستند نیز در پیشرفت او تأثیرگذار بودند.

وی گفت: حضور شما در این مجالس برای نهادینه کردن نام افرادی مثل ایشان و صرفا احترام به فرد نیست؛ بلکه از جنبه دیگر نهادینه کردن یک جایگاه،‌ یک نهج و خاستگاه دینی است. خصوصاً شما که حضورتان نه تنها همدردی با خانواده این مرحوم است بلکه بیشتر جهت ماندگارکردن یک نام قرآنی است که ان‌شاءالله منجر به تخلید و ماندگاری قرآن و خط‌مشی قرآنی باشد.

یادآور می شود، لقمان عبیات قاری نوجوان خوزستانی 20 بهمن سال 89 بر اثر بیماری سرطان در بیمارستان شفای اهواز درگذشت.

برخورداری از صوتی زیبا و همچنین استعداد و نبوغ بالایی در تلاوت قرآن در کنار تواضع قابل توجه مشخصه این قاری نوجوان بود که توانست پله‌های ترقی را بسیار سریع طی کند. به طوری که در مسابقات بسیار زیادی در سطح استان و علی‌رغم سن کم توانست مقام اول را کسب کند و در مسابقات شکوفه‌های اداره کل اوقاف و امور خیریه استان چندین رتبه اولی استان را کسب کرد. همچنین وی مقام دوم مسابقات قرائت قرآن اوقاف کشور در بخش شکوفه‌ها را در کارنامه قرآنی داشت.