«یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ» احزاب 32
متأسفانه خبر ناگواری در رسانههای مجازی منتشر شد که افراد متدین بویژه جامعه قرآنیان را متأثر نمود. صرف نظر از ماهیت موضوع و وقوع یا عدم وقوع جرم که کاملاً به حوزه قضایی مربوط است انتشار آن مصداق اشاعه فحشاء میباشد.
دشمن عملکردهای غلط را مستمسکی قرار میدهد تا به نوعی تقدسزدایی کند. کارنامه درخشان جامعه قرآنی و نیروهای انقلاب با خطای یک یا چند نفر از بین نمیرود. ضمن تقبیح انتشار اسرار مردم از ریاست محترم قوه قضائیه تقاضا میکنم دستور فرمایند رسیدگی به این پرونده در اولویت قرار گرفته و بر اساس دستور العمل قرآنی در صورت تخلف از سوی هر کسی بویژه افرادی که انتظار میرود تربیت قرآنی شده باشند حکم صادر و اجرایی شود. از شاکیان محترم تقاضا میکنم که با صبوری و متانت در احقاق حق تلاش نمایند. از مردم شریف انتظار میرود در این گونه حوادث ضمن خودداری از انتشار، اجازه ندهند نسبت به مقدسات بویژه قرآن کریم و خادمان قرآن سوء برداشتی پیش آید.
لازم به ذکر است اصرار به عدم اشاعه فحشاء برای همه افراد و اقشار باید لحاظ گردد. هر گناهکار و مجرمی در ازای جرمی که مرتکب میشود باید کیفر و عقوبت داشته باشد و انتشار عکس، پرونده و تخلف مجرمین، خود جرم دیگری است که نابخشودنی است.
در پایان باور دارم که بعضی اقشار نظیر روحانیون، انقلابیون، متدینین و بویژه قاریان قرآن و مداحان در جایگاه ویژهای قرار دارند که خطای آنان ناخودآگاه باورهای دینی مردم را تضعیف مینماید و برای همین آیه شریفه 30 احزاب میفرماید:
«یا نساء النبی من یأت منکن بفاحشه مبیّنه یضاعف لها العذاب ضعفین»
ای
همسران پیامبر در صورتی که هر یک از شما گناه آشکار و فاحشی مرتکب شود (به دلیل
آثاری که در جامعه میگذارد) عذابش دو چندان خواهد بود.
همانا آن گروه منافقان كه به شما مسلمين بهتان بستند مى پنداريد ضررى به آبروى شما مى رسد بلكه خير و ثواب نيز خواهيد يافت و هر يك از آنها به عقاب اعمال خود خواهند رسيد و آن كس از منافقان كه راءس و منشاء اين بهتان بزرگ گشت هم او به عذابى سخت معذب خواهد شد (11) آيا سزاوار اين نبود كه شما مؤ منان زن و مردتان چون از منافقان چنين بهتان و دروغها شنيديد حسن ظنتان درباره يكديگر بيشتر شده و گوييد اين دروغى است آشكار؟!(12) چرا منافقان بر ادعاى خود چهار شاهد اقامه نكردند پس در حالى كه شاهد نياوردند البته نزد خدا مردمى دروغگويند (13) و اگر فضل و رحمت خدا در دنيا و عقبى شامل حال شما مؤ منان نبود به مجرد خوض در اين گونه سخنان به شما عذاب سخت مى رسيد (14)زيرا شما آن سخنان منافقان را از زبان يكديگر تلقى كرده و حرفى بر زبان مى گوييد كه علم به آن نداريد و اين كار را سهل و كوچك مى پنداريد در صورتى كه نزد خدا بسيار بزرگ است. (15)چرا به محض شنيدن اين سخن نگفتيد كه هرگز ما را تكلم به اين روا نيست ؟ خداوندا منزهى تو، اين بهتان بزرگ و تهمت محض است.(16) خدا به شما مؤ منان موعظه مى كند و زنهار ديگر اگر اهل ايمانيد گرد اين سخن نگرديد (17). و خدا آيات خود را براى شما بيان فرمود كه او به حقايق امور و سراير خلق دانا و به مصالح بندگان و نظام عالم آگاه است. (18) آنان كه دوست مى دارند كه در ميان اهل ايمان كار منكرى را اشاعه و شهرت دهند آنها را در دنيا و آخرت عذاب دردناك خواهد بود و خدا مى داند و شما نمى دانيد. (19) و اگر فضل و رحمت خدا و رافت و مهربانى او شامل حال شما مؤ منان نبود در عقابتان عجله مى كرد ولى او رؤ وف و رحيم است.(20) سوره مبارکه نور