به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از کردستان، بی تردید با آنکه بسیاری از اوصاف، تکالیف و حتّی حقوقی که در قرآن کریم برای اهل ایمان ذکر شده است ـ چه در حوزه عبادات، اقتصاد، اخلاق و غیره ـ مشترک میان مردان و زنان مؤمن است و هر کسی که در این اوصاف و تکالیف از دیگری سبقت بگیرد، از پاداش الهی برخوردار و نزد خداوند محبوب تر خواهد بود. «فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى؛ پاداش هیچ کسی از بین نمی رود خواه مرد باشد یا زن»(آل عمران/195).
در عصری که جهان، غرق در جهل و نادانی،
ظلم و ستم بود و باور غالب جامعه، «زن» را مايه عار ميدانست و از «دختر» نفرت داشت
و حتى آن را زنده به گور مي ساخت؛ در چنين محيطی، خداوند پیامبری را برانگیخت که «رحمه
للعالمین» و منجی انسانها از تاریکی ها بود. مبارزه پیامبر اسلام با این پدیده شوم،
اوج تکریم و تجلّی ارزشهای والای انسانی زن را پدیدار می کند.
دین مبین اسلام جایگاه دختر و زن را در جامعه احیاء و اصلاح کرد
و به حقیقت، تحوّلی مثبت و شگرف در تکریم شخصیت و حقوق زنان پدید آورد و او را ريحانه؛
يعني شاخه گلى ظريف مي نامد. يکى از ارمغانهاى زيباي پيامبر، شخصيت دادن به دختر و
زن ميباشد. بدان حد که پيامبر اسلام(ص) فرموده است: «بهترین فرزندان شما دختران هستند».
یا در روایتی دیگر می فرماید: «مهر ویژه خداوند بر پدر دختران باد. دختران مبارک و
دوست داشتنی اند و پسران بشارت دهندگانند و دختران باقیات صالحاتند».
در فرهنگ اهل بیت علیهم السلام که ریشه
در وحی و کلام الهی (قرآن) دارد، زنان و دختران از جایگاه خاصّی برخوردارند. تعابیر
زیبا و بلندی که برای دختران به کار گرفته شده است، حاکی از این موضوع است.
در سخنان اهل بیت علیهم السلام از دختران
با واژه هایی چون: ریحانه (گل)، قواریر (بلورها)، و حسنه (نیکی) یاد شده است؛ که هر
یک، نشان از امتیاز و ویژگی خاصّ طبیعی و روحی دختران دارد. امام صادق عليه السلام
می فرماید: «پسران نعمتند و دختران حسنه ، و خداوند از نعمتها بازخواست مى كند و
براى حسنات پاداش مى دهد». در روایتی هم امام رضا(ع) می فرماید: «خداوند بر دختران
مهربان تر از پسران است و هر کسی بانویی از محارم خود را شاد کند، روز قیامت از سوی
خداوند شاد می گردد».
تبیان