علم وقف و ابتدا؛ اقیانوس قرآن + صوت و عکس

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، جلسه قرآن «سیدمحسن موسوی‌بلده» پیشکسوت قرآنی، جمعه، 18 فروردین با حضور قرآن‌آموزان از ساعت ۸ الی ۱۲ ظهر در میدان امام حسین(ع)، خیابان ۱۷شهریور، خیابان صفای شرقی، موسسه احسن الحدیث برگزار شد.

در ابتدا، اعضای جلسه به تلاوت آیاتی پرداختند و موسوی‌بلده، نفس به نفس، نکات تجویدی و وقف و ابتدایی آنها را متذکر می‌شد. در خلال تلاوت ها، حضور و غیاب توسط سیدمحسن موسوی‌بلده صورت گرفت و در میان اسامی اعضای جلسه، اسامی شهدای قرآنی خوانده می‌شد و همه اعضای جلسه، یکصدا حاضر می‌گفتند.

موسوی‌بلده باور قلبی خود را بیان کرد و گفت: اگر روزی، هیچکدام از شما در جلسه قرآن حضور نیابید، من جلسه قرآن را شروع می‌کنم و اعتقاد دارم که شهدا، حاضر هستند و برای آنها، تلاوت می‌کنم.

در ادامه جلسه موسوی بلده با استناد به آیه 7 سوره مبارکه آل عمران« وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ» به بیان قدرت تاویل آیات توسط راسخون فی العلم که همان ائمه معصومین(ع) هستند پرداخت و گفت:نیازمندی قرآن به سنّت در تبیین معارف آن، واقعیتی است که از خود قرآن برخاسته است و به همین لحاظ می‌توان گفت همان گونه که سنت در اصل اعتبار و حجت بودن خود به قرآن متکی است قرآن نیز در تفهیم و القای معارف خود به سنت تکیه دارد و به آن محتاج است. جمله پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ که فرمود: «انی تارک فیکم الثقلین لن یفترقا حتّی یروا علی الحوض»، نیز همین واقعیت نیازمندی دو سویه کتاب و سنت را که اهل بیت بیانگر آن هستند، تأیید می‌کند.

در بخش دیگر این جلسه، موسوی بلده با بیان اینکه قاری کسی است که به دنبال شناخت علم وقف و ابتدا که اقیانوس قرآن است برود، درس تجوید هفتگی را آغاز کرد.

این پیشکسوت قرآنی گفت: باب وقف و ابتدا از مهم‌ترين ابواب قرائت قرآن كريم است و رعايت آن‌ها با معانى و مفاهيم آيات قرآنى ارتباط دارد. «وقف» در لغت به معناى «حبس و حركت نكردن» است و در علم قرائت: «قطع صوت در حين قرائت، همراه با تجديد نفس و سپس ادامه قرائت» را گويند.
موسوی بلده در ادامه انواع وقف  را برشمرد و گفت: وقف بر دوگونه است، الف) اضطرارى: نوعى وقف است كه در آن به سبب اتمام نفس، عطسه، سرفه، فراموشى آيه و‌...، قارى ناچار به وقف مى‌شود و طبعاً از روى اضطرار، به هر كلمه‌اى كه رسيد بدون توجه به معناى آن وقف مى‌كند.ب) اختيارى: وقفى است كه قارى به اراده و تشخيص خود، كلمه‌اى را اختيار مى‌كند و بر آن وقف مى‌نمايد.وقف اختيارى چهار نوع است: 1. تام: اگر بين دو عبارت، هيچ نوع رابطه لفظى و معنوى موجود نباشد، بين دو‌عبارت «وقف تام» خواهد بود.2. كافى: وقفى است كه در آن، هر يك از دو عبارت براى خود جمله مفيدى است و در لفظ نياز به يك‌ديگر ندارند، ولى در معنا به هم تعلق دارند.3. حَسَن: وقفى است كه در آن، عبارت اول، تمام و مستقل است، ولى عبارت دوم ناقص است و براى كامل شدن خود نياز به عبارت اول دارد.
اين سه قسم وقف كه ذكر شد، بدون اشكال است. 4. قبيح: وقفى است كه در آن، هر دو عبارت، در لفظ و معنا به يك‌ديگر تعلق دارند و هيچ كدام از آن‌ها به تنهايى جمله مفيد نيست. اين وقف صحيح نيست.

حسن ختام این جلسه قرآن صمیمی تلاوت حمیدرضا احمدی وفا، قاری بین المللی بود که مورد تشویق حاضران در جلسه قرار گرفت.

در ادامه تلاوت سیدعباس حسینی در این جلسه ارائه می‌شود.