به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)؛ محمد سمیح الباجی عکاز، روزنامهنگار و فعال اجتماعی و فارغ التحصیل مدرسه علوم اقتصادی و تجاری تونس در مطلبی با عنوان «روابط تونس و امارات: ابوظبی به دنبال همپیمان مطیع» در سایت تحلیلی عربی «نواة» (nawaat.org) آورده است: پس از واکنش تونس نسبت به تعلیق پروازهای شرکت جنجالآفرین اماراتی، پس لرزههای تصمیم امارات برای ممانعت از سفر زنان تونسی یا عبور آنها از آسمان این کشور ادامه دارد. این بحران که توجه کاربران شبکههای اجتماعی را از جمعه گذشته در داخل و خارج تونس به خود جلب کرده، اولین موردی نیست که در تاریخچه روابط دو کشور روی میدهد. ولی این سطح از افزایش تنش بیسابقه بوده است. تنش کنونی میان تونس و ابوظبی باعث شد موضوع فیصله دادن به روند مداخلهگرانه امارات در تونس و تلاش برای خاتمهدادن به سیاست روابط سرسختانه کنشگران بینالمللی و منطقهای برای خرید مواضع کشورها که از سال 2011 آغاز شده بود دوباره نقل محافل سیاسی تونس شود، موضوعی که بر بخشهای مختلفی از عرصه سیاسی تونس سایه انداخته است.
افول روابط
انتخابات شورای مؤسسان ملی تونس که در اکتبر2011 انجام شد و معادلات سیاسی جدیدی را پدید آورد، درها را به روی قطر گشود و همین مسئله باعث شد گرایشهای دیپلماتیک دولت تروئیکایی تونس(متشکل از حزب النهضه، حزب کنگره برای جمهوری و حزب اتاکاتول) تحت الشعاع قرار گیرد. این همگرایی که در سطوح مالی و سیاسی پدید آمد باعث شد حضور قطر در عرصه مالی و اقتصادی تونس به 13% از کل سرمایه گذاریهای خارجی این کشور برسد و همین طور موضعگیریها سیاست خارجی تروئیکای حاکم با گرایشهای قطر هماهنگ شد.
درست برعکس دوحه که به دنبال بروز موج تغییرات سیاسی در شماری از کشورهای عربی مانند مصر و تونس بود و کاملا موافق روی کار آمدن اسلامگراها بود، امارات این امر را خطری علیه منافع خود میدید. در طول 3 سال پس از این تغییرات هیچ دیدار دوجانبهای میان تونس و امارات صورت نگرفت و به دنبال اظهارات رئیسجمهور وقت تونس محمد منصف المرزوقی در شصت وهشتمین مجمع عمومی سازمان ملل که در آن به شدت از کودتای نظامی مصر انتقاد کرده و خواستار آزادی محمد المرسی، رئیسجمهور سابق مصر شد، تیرگی روابط به اوج خود رسید و امارات سفیر خود را در 27 سپتامبر 2013 از تونس فراخواند.
آغازی بر بازگشت
تحصن «رابعة العدویه» مصر به اوج خود رسیده بود که 11 گلوله شلیکشده محمد البراهمی، نماینده شورای مؤسسان ملی تونس را در روز 25 جولای 2013 از پای درآورد. این حادثه موجی از خشم ملی را با خود همراه داشت و به تحصن باردو انجامید. فرصت خوبی پیش آمده بود و حزب نداء تونس از آن به خوبی استفاده و خود را جایگزین جنبش النهضه معرفی کرد.
این نیروی سیاسی نوظهور و تکانههایی که ملت تونس را به حرکت واداشت، راه را برای حضور دوباره امارات در صحنه سیاسی تونس و باز شدن جای پایی برای حزب نداء گشود به ویژه آن که جنگ علنی اماراتیها علیه تشکیلات اخوان المسلمین نیز بالا گرفت.
به دنبال سقوط دولت تروئیکا و روی کار آمدن دولت مهدی جمعه، در روابط دیپلماتیک دو کشور گشایشی حاصل شد. وی در اولین سفر خود به خلیج فارس در مارس 2014 به امارات رفت.
نحوه تعامل اماراتیها با تغییرات سیاسی تونس در آن زمان هنگامی روشن شد که آنها از اولین مقام تونسی که خارج از مجموعه اسلامگراها بود به گرمی استقبال کردند و با گشودن صفحه جدیدی از روابط دوجانبه وعده حمایت و سرمایهگذاری زیادی دادند.
انتخابات
دو ماشین اهدایی امارات به باجی قائد السبسی در ماه آگوست2014 آن هم اندکی مانده به انتخابات ریاست جمهوری و مجلس قانونگذاری تونس، تنها یکی از نشانههای روشن شرطبندی ابوظبی روی این بازیگر نوظهور سیاسی بود و مطبوعات اماراتی مانند البیان، الاتحاد و امارات الیوم که جانبدارانه علیه اسلامگراها عمل میکردند نیز از او پشتیبانی میکردند.
پیروزی حزب نداء تونس و به دست آوردن اکثریت کرسیهای پارلمانی و برتری باجی السبسی در برابر رقیب خود محمد منصف المرزوقی در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر 2014، آن گونه که حاکمان امارات امید داشتند منجر به حذف و کنار رفتن جنبش النهضه از صحنه سیاسی تونس نشد و این حزب توانست به عنوان یک حزب تأثیر گذار و یک وزنه در صحنه سیاست بماند. همین مسئله باعث شد که رئیسجمهور جدید با اسلامگراها ائتلاف کند و آنها را شریک واقعی در حکومت قرار دهد. نتیجه کار سبسی آغاز نقطه عطف جدیدی در روابط امارات و تونس بود.
باجخواهی
با شکست معادلات امارات که روی حزب نداء تونس حساب ویژه باز کرده بود و پس از توافق قرطاج(توافقنامه همکاری برای مبارزه با تروریسم) در جولای2016 که ائتلاف محکمی شکل گرفته بود، اماراتیها اصرار بر ادامه سیاست محاصره احزاب اسلامگرا و از جمله حزب النهضه را ادامه دادند. در این مرحله روابط دو کشور دچار حالت خاموشی شد. در قبال باج خواهی امارات از دولت تونس که با تصمیم شرکت هواپیمایی امارات در ممانعت از سفر زنان تونسی و یا ورود آن ها به امارات به اوج خود رسید، باید گفت پیش از آن نیز تصمیمات روشنی اتخاذ شده بود که دست کمی از این مورد اخیر نداشت. این تصمیمات در سال 2015 به بحران گذرنامهها معروف شد. نارضایتی اماراتیها از سیاستهای دولت تونس بعدها به عدم حضور این کشور در اجلاس بینالمللی سرمایه گذاری در تونس2020 (نوامبر 2016) منجر شد و در مقابل بازگشت قطر و تقبل هزینههای این اجلاس و متعهدشدن به پرداخت وام تقریبا 3 میلیارد دیناری به تونس، موجب پر رنگ تر شدن حضور سیاسی این کشور در صحنه سیاسی تونس شد/.