دست‌های پشت‌پرده ویترین پوشاک به دنبال چه هستند؟
گروه فرهنگی: درحالی‌که دین مبین اسلام بر رعایت حریم در همه امور حتی نحوه پوشش تأکید دارد اما با رمزگشایی از البسه عرضه‌شده در بازار، به‌روشنی درمی‌یابیم که بسیاری از پوشاک ارائه‌شده با اصول دینی مغایر است و گاه حریم محرم و نامحرم را از بین می‌برد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از قزوین، چشمانم روی ویترین مغازه‌ها دودو می‌زند، خسته‌ام از گشتن و نیافتن؛ برای یافتن مانتوی مناسب و دلخواه مغازه‌ها را یکی پس از دیگری طی می‌کنم اما هر بار دست‌خالی تر از قبل از مغازه خارج می‌شوم. گاه نیز ویترین مغازه داد می‌زند که چه دارد برای همین زحمت داخل شدن را به خود نمی‌دهم و از کنار مانکن‌هایی با طرح‌های جلوباز و بدون دکمه، شلوارهای چسبان و ساپورت، مانتوهای توری و حریر با طرح‌هایی زننده و پشت‌نویسی شده با آستین‌های کوتاه می‌گذرم، لباس‌هایی که به هر چه شبیه است الا آنچه دنبالش هستم!
مغازه‌دارها در مقابل اعتراض نسبت به مدل‌های عجیب پیش رو از کلیدواژه «مد» استفاده و مشتریان را به استفاده از دنیای مد موجود تشویق می‌کنند. مدهایی که می‌آیند، تبلیغ می‌شوند و بعد از مدتی با فروکش کردن تب آن، می‌روند تا جای خود را به مد جدیدتر بدهند.
گذر از آشفته بازار پوشاک قزوین ذهنم را به دست‌های پشت پرده‌ای که گاه برای رسیدن به سود مالی و گاه برای اشاعه مدهایی که هیچ‌گونه سنخیتی با فرهنگ اسلامی و ایرانی ما ندارد، رهنمون می‌سازد. دست‌هایی که دانسته و ندانسته تلاش دارند تا اجناس پیشنهادی خود را با شکلات پیچ کردن در کلیدواژه‌ای به نام «مد» در جامعه تزریق کرده و سلیقه مخاطبان و مشتریان را به سمت دلخواه خود بکشانند.
این امر تا جایی پیش می‌رود که حتی اگر محصولات آن‌ها با سبک زندگی و باورها و اعتقادات مشتریان مخالف باشد با تکرار و فراگیر کردن محصولات خود آن‌ها را به سمت قصد و نیت خود مجاب کنند.
متأسفانه در اکثر مواقع مشتریان خسته از گشتن و گذر در مغازه‌های مختلف در نهایت، تسلیم سلیقه و مد پیش رو شده و به‌ناچار از بین لباس‌های موجود بی‌توجه به آسیب‌هایی که به دنبال دارد یکی را هر چند مغایر با سلیقه اصلی خود خریداری می‌کنند، نتیجه این خرید را می‌توان در پوشش‌های نامتعارف جامعه مشاهده کرد.
درحالی‌که دین مبین اسلام بر رعایت حریم در همه امور حتی نحوه پوشش تأکید دارد اما با رمزگشایی در آنچه در البسه عرضه‌شده در بازار دیده می‌شود، به‌روشنی درمی‌یابیم که بسیاری از پوشاک ارائه‌شده با آن اصول مغایر است و حتی گاه حریم محرم و نامحرم را از بین می‌برد.
شأن یک مسلمان به پوششی است که در عین پوشیدگی، دارای طرح و ایده‌ای متناسب باشد نه لباس‌هایی که گاه کوتاه و چسبان و گاه نامتعارف و خلاف فرهنگ اسلامی است و بسیاری نیز مؤلفه‌هایی که باید برای لباس یک مسلمان باشد را ندارد و در نهایت مروج بی‌حیایی در جامعه اسلامی می‌شود.
هر چند تنوع رنگ و مدل اگر مغایر با آموزه‌های دینی نباشد، موردقبول است اما زننده بودن، کوتاه و چسبان بودن لباس و پوششی بدن‌نما که به نوعی موجب هنجارشکنی در جامعه می‌شود، همواره با تأکیدات دینی در تضاد است و اذهان را از نگاه انسانی به سمت نگاه جنسیتی سوق می‌دهد.
حال سؤال اینجاست به‌راستی نظارت چه جایگاهی بر وضعیت پوشاک کشور دارد؟ اصولاً بازرسی و نظارتی مستمر از سوی اتحادیه صنف پارچه و پوشاک بر نحوه توزیع و نوع آنچه در در بازار عرضه می شود وجود دارد یا خیر؟
در این میان عده‌ای معتقدند برگزاری نمایشگاه‌های عرضه لباس اسلامی- ایرانی می‌تواند ذائقه افراد را به سمتی درست هدایت کند اما در عمل آنچه تاکنون در خروجی نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های مد و لباس در سطح استان مشاهده‌شده نتوانسته بازار را اغنا کند.
بازار پوشاک و لباس استان در حال حاضر نیازمند اقدام و درمان ریشه‌ای است تا بتواند ذائقه جامعه را متناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامی برآورده کند اما در این میان نباید از اقداماتی که موجب ساماندهی سریع وضعیت موجود می‌شود، دور شد.
امروز زنگ خطر پوشاک نامتعارف با قرق ویترین‌ها توسط لباس‌هایی از جنس بی‌حیایی به صدا درآمده است. آیا گوش شنوایی برای شنیدن آن از سوی مسئولان وجود دارد؟
یادداشت از رقیه ملاحسنی
