جواهرالکلام شناسی در حوزه رونق گیرد

به گزارش ایکنا از قم، آیت الله مبلغی امروز 30 فروردین ماه در نشست علمی عیار فقاهت در مدرسه علمیه آیت‎الله‎العظمی گلپایگانی در قم گفت: مرحوم صاحب جواهر ادبیات نوینی رادر حوزه فقه بنیان نهادند که در شاگردان و بزرگان تشیع نیز تاثیر فراوان گذاشت.
وی افزود: یکی از شئون مرحوم صاحب جواهر آن است که ایشان از ادبیات غنی و قوی را که هادی و دقیق است را پدید آوردند؛ ایشان از حیث ادبیاتی شخصیت قوی و غنی است؛ اگر تمرکز بر جواهر صورت گیرد و بخواهیم جواهر را باردیگر تجزیه و تحلیل کنیم قطعا یکی از مهمترین ابعاد آن، مساله ادبیات فقهی مولف است.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی بیان کرد: متاسفانه غفلت زیادی در جواهر شناسی داریم؛ اگر این مساله در حوزه به مثابه یک رشته قوی و نیرومند و علمی و متمرکز بر استخراج عناصر روشی صاحب جواهر تاسیس شود قطعا نفع آن به حال کل حوزه خواهد بود.
مبلغی اظهارکرد: اگر صاحب جواهر به تعبیر امام فقهی سنتی است که از درون آن به مسایل زمان بر می خیزد باید روی کتاب جواهرالکلام تمرکز رشته ای متمرکز و مستمر داشته باشیم؛ کتاب جواهرالکام یک کتاب مواج و غنی است.
استاد حوزه گفت: ادبیات فقهی ایشان ادبیات هشداری و خط قرمزی است یعنی ممکن است فقیه در حین استنباط عنان و زمام از دست وی خارج شود ولی ادبیات این کتاب هشدارهایی را نسبت به خط قرمزها بیان می کند.
وی افزود: بدعت به معنی خروج از چارچوب است؛ بحث بدعت و ابداع برای حوزه ای که به دنبال نوآوری است یک مساله مهم است که باید در این زمینه مرز بین بدعت و ابداع فقهی مشخص شود؛ نباید از ابداع فقهی جلوگیری کرد ولی نباید از خط قرمزها نیز عبور کرد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی بیان کرد: تاسیس فقه جدید بر اساس فقه صاحب الجواهر و جواهرالکلام این مرزبندی را به خوبی مشخص می کند؛ فرق میان بدعت و ابداع در روش فقه جواهری بیان شده است.
مبلغی اظهارکرد: صاحب جواهری بیان می کنند که خاستگاه شکل گیری تاسیس فقه جدید، استخدام و تطبیق قاعده است؛ گاهی اوقات نسبت اصنف با کیان و حرکت و گذشته و مفردات و تراث و اقوال سلف صالح یک نسبت شفاف و روشن است.
وی افزود: مرحوم صاحب جواهری روی عنصر عدم محدویت برای خروج یک بخشی از مصادیق و عدم تطبیق قاعده بر مصادیق تمرکز دارد؛ البته منظور ایشان عدم محدودیت مصداق نیست بلکه مقصود سنخ مصادیقی است که بار اضافی دارد و با حرکت فقه نیز ناسازگار است.
انتهای پیام