بی‌سرانجامی و مناسبتی بودن برنامه‌های جشنواره امام‌رضا(ع)/ آئین‌های رضوی نیازمند نهادسازی است

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ هفتمین جشنواره آئین‌های نمایشی رضوی از سلسله جشنواره‌های فرهنگی و هنری امام رضا(ع) به میزبانی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار و یاسوج، دوشنبه اول مرداد شاهد برگزاری مراسم اختتامیه این جشنواره بود.

به این بهانه با محمد حسن‌زاده؛ نویسنده و کارگردان تئاتر رضوی و رئیس انجمن هنرهای نمایشی تربت حیدریه که در این دوره از جشنواره آئین‌های نمایشی رضوی با نویسندگی و کارگردانی نمایش«حریم حرم» حضور داشت در مورد این رویداد هنری و فرهنگی رضوی و لزوم احیا و ثبت آئین‌های نمایشی مذهبی گفت‌و‌گویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

ـ هفتمین جشنواره آئین‌های نمایشی رضوی که در کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

آنچه مسلم است اینکه دوستان مسئول برگزاری این جشنواره  تمام تلاش خود را به کار بستند تا این جشنواره به نحوه شایسته‌ای برگزار شود و نکته جالب توجه اینکه محل برگزاری این جشنواره یاسوج با توجه به ظرفیت‌های مطلوب گردشگری این شهر و استان کهگیلویه و بویراحمد، شرایط ایده‌آلی را برای میزبانی از این جشنواره فراهم کرده است چرا که به محض رویداد نمایشی در جای جای این شهر، طیف گوناگونی از مخاطبان مشتاقانه برای تماشای آثار نمایشی گردهم می‌آیند.

با این حال نکته‌ای که امسال در جریان این جشنواره مورد انتقاد گروه‌های شرکت کننده بود اینکه جشنواره نباید به شکل رقابتی درآید و همچون ادوار گذشته گروهای فعال نمایش‌های محلی که هر کدام  معرف فرهنگ اقوام و قومیت‌های گوناگون ایرانی هستند به بهانه این جشنواره گردهم آیند تا مردم را نسبت به بسیاری از این آئین‌ها که اغلب در دست فراموشی است، آشنا سازند که این امر شاد به جهت رقابتی شدن جشنواره آنچنان که باید و شاید محقق نشود و گروه‌ها بیشتر به فکر اجرای اثر و جلب نظر هیئت داوران باشند تا ترویج فرهنگ و سیره رضوی در قالب یک آئین نمایشی.

در مجموع نظر هیئت داوران در مورد اجرای برخی از آئین‌های نمایشی که در مناطق خاص و با اقلیم‌های متفاوت به این جشنواره آمده بودند رضایت بخش نبود چرا که آنها اعتقاد داشتند این آثار اجرا شده ویژگی‌های تام و کمال یافته یک آئین را که ریشه در عقاید و باورهای بومی و دینی مردمان مناطق مختلف را دارد ندارند و باید با حساسیت  و مطالعه بیشتری تولید و اجرا شوند.

ـ بنیاد بین‌المللی امام‌رضا(ع) چند سالی است که در حوزه گوناگون و از جمله هنرهای نمایشی با موضوع رضوی رویکردی تخصصی را دنبال می‌کند و بسیاری از گونه‌های نمایشی را به شکل جشنواره‌های مستقلی برگزار می‌کند؛ نمایش صحنه‌ای به میزبانی بجنورد، نمایش خیابانی به میزبانی کرمان و نمایش آئینی به میزبانی یاسوج و...، به نظر شما این امر مطلوب است و یا موجب پراکندگی شده و نیاز است هنرهای نمایشی رضوی در قالبی متمرکز و در پیکره‌ای واحد برگزار شود؟

نفس برگزاری جشنواره مفید و سازنده است و از رهگذر برگزاری جشنواره‌ها است که می‌توان به نقاط ضعف و قوت هر یک از رویدادهای فرهنگی و هنری پی برد و نسبت به رفع این نواقص اقدام کرد. مشکل ما به ویژه در حوزه هنرهای نمایشی تعدد جشنواره‌ها نیست، مشکل این است که هیچ کدام از این رویدادها خروجی و سرانجام مشخصی ندارند و تنها محدود به زمان برگزاری جشنواره می‌شوند، در حالیکه به ویژه در مورد فرهنگ و هنر رضوی، آثار عرضه شده در هر یک از این جشنواره‌ها باید در طول سال جاری و ساری باشند تا مردم بیشتری به غیر از مخاطبان جشنواره از آنها استفاده کنند.

بنیاد امام رضا(ع) باید با حمایت مالی و همچنین فراهم آوردن مقدمات مناسب، بستری را فراهم آورند تا آثار نمایشی در طول سال و به دفعات به اجرا درآمده و مورد توجه قرار گیرند تا شاهد قوام و پیشرفت تولیدات نمایشی و آئینی در این موضوع خاص باشیم.

ـ مسئله دیگری که مهم است، ثبت و حراست و صیانت از آئین‌های نمایشی دینی و مذهبی اقوام ایرانی است که همانطور که اشاره شده اغلب در حال فراموش شدن هستند، آیا بنیاد امام رضا(ع) و یا حتی استان کهگیلویه و بویراحمد به عنوان برگزار کننده این جشنواره عزمی برای ثبت و ضبط این میراث معنوی به منظور در امان ماندن از زوال دارند؟

بله، این‌گونه نیست که مسئولان بی‌تفاوت باشند و من در جریان این جشنواره که خداقل در 5 دوره آن شرکت داشتم به وضوح شاهد بودم که تا چه اندازه عزمی برای تحقق این مهم حداقل در زمینه فرهنگ و سیره رضوی وجود دارد، اما نکته حائز اهمیتی که وجود دارد حفظ و حراست از میراث فرهنگی و معنوی اقوام ایرانی در هر حوزه‌ای نیاز به صرف بودجه مکفی دارد و باید گفت که حتی بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) نیز در تخصیص این بودجه‌های زیربنایی حوزه فرهنگ در مضیقه است.

گفت‌و‌گو از امیرسجاد دبیریان

انتهای پیام