به گزارش ایکنا، محمد صدیق منشاوی در چنین روزی، 20 ژانویه سال ۱۹۲۰ میلادی(برابر با 30 دی) در روستای منشأ در استان سوهاج در مصر علیا و در خانواده‌ای اهل حفظ و تلاوت قرآن متولد شد. گفته می‌شود در خانواده منشاوی ۱۸ حافظ قرآن وجود داشت که عمر خود را وقف خدمت به قرآن کرده‌اند.
طرفداران او به دلیل مهارت بالای این قاری بزرگ در تلاوت قرآن کریم در مقام نهاوند و لحن پر از خشوع به وی لقب صوت گریان و پادشاه مقام نهاوند داده بودند، چرا که این مقام ویژه تلاوت حزن‌انگیز و خاشعانه است.
شیخ محمد صدیق منشاوی، تلاوت قرآن را از همراهی پدر و عموی خود در مجالس شبانه تلاوت قرآن آغاز کرد و در یکی از این مجالس به او نیز فرصت تلاوت قرآن کریم داده شد، و از آن زمان رفته‌رفته شهرت او در منطقه سکونت خویش، فراگیر شد. او در سنین کودکی وارد مکتب‌خانه روستای زادگاه خود شده و موفق به حفظ قرآن کریم شد.
طه عبدالوهاب، متخصص لحن و مقامات قرآن و از داوران ممتاز مصری در مورد صوت و تلاوت استاد محمد صدیق منشاوی معتقد است، صوت وی صدایی عادی نیست و شدت فروتنی او در تلاوت قرآن، مستمعان را صرف نظر از مقام تلاوت به گریه و خشوع وامی‌دارد.
شیخ محمد صدیق منشاوی، از مشهورترین و بزرگ‌ترین قاریان مصر و جهان اسلام ۲۰ ژوئن(۳۰ خرداد) سال ۱۹۶۹ در سن ۴۹ سالگی درگذشت.
در ادامه ویدئویی کمتر دیده شده از تلاوت استاد منشاوی در سال 1966 م را مشاهده می‌کنید که آیات 93 تا 99 سوره مبارکه آل عمران است:
كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۹۳﴾
همه خوراكيها بر فرزندان اسرائيل حلال بود جز آنچه پيش از نزول تورات اسرائيل [=يعقوب] بر خويشتن حرام ساخته بود بگو اگر [جز اين است و] راست مى گوييد تورات را بياوريد و آن را بخوانيد.
فَمَنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۹۴﴾
پس كسانى كه بعد از اين بر خدا دروغ بندند آنان خود ستمكارانند.
قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۹۵﴾
بگو خدا راست گفت پس از آيين ابراهيم كه حقگرا بود و از مشركان نبود پيروى كنيد.
إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ ﴿۹۶﴾
در حقيقت نخستين خانه اى كه براى [عبادت] مردم نهاده شده همان است كه در مكه است و مبارك و براى جهانيان [مايه] هدايت است.
فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ﴿۹۷﴾
در آن نشانه هايى روشن است [از جمله] مقام ابراهيم است و هر كه در آن درآيد در امان است و براى خدا حج آن خانه بر عهده مردم است [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد و هر كه كفر ورزد يقينا خداوند از جهانيان بى نياز است.
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا تَعْمَلُونَ ﴿۹۸﴾
بگو اى اهل كتاب چرا به آيات خدا كفر مى ورزيد با آنكه خدا بر آنچه مى كنيد گواه است.
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿۹۹﴾
بگو اى اهل كتاب چرا كسى را كه ايمان آورده است از راه خدا بازمى داريد و آن [راه] را كج مى شماريد با آنكه خود [به راستى آن] گواهيد و خدا از آنچه مى كنيد غافل نيست.
انتهای پیام 
