لاله اسماعيلپور، كارشناس طراحی لباس در گفتوگو با خبرگزاری بينالمللی قرآن(ايكنا) شعبه زنجان، طراحی لباس را يكی از شاخصههای فرهنگی ملتها ذكر كرد و گفت: با توجه به ظرفيتهای فرهنگی، هنری و تجاری طراحی لباس و تأثيرگذاری آن در نگرش افراد جامعه، توجه مسئولان به الگوهای لباس ايرانی با عناوين برند ملی در چند سال اخير افزايش يافته و به همين دليل طراحان لباس در ايران با توجه به نيازهای جامعه در تلاش هستند تا الگوهای صحيح و زيبايی با رعايت اصول اسلامی برای پوشش بانوان ايران طراحی كنند.
وی با اشاره به اينكه عامل حجاب در پوشش اسلامی محدوديتی برای طراحان لباس ايجاد نمیكند، ابراز كرد: با وجود اينكه برخی تصور میكنند حجاب محدوديتی برای طراحان لباس ايجاد میكند، اما اينگونه نيست و اتفاقاً ظرفيت خلاقيت در پوشش اسلامی با توجه به محدوديتهای ظاهريش جذابيت خاص خود را دارد؛ اين امر بايد مدنظر طراحان لباس اسلامی قرار بگيرد.
اين كارشناس طراحی لباس با انتقاد از برخی تنگنظریها در مورد پوشش اسلامی، تصريح كرد: متأسفانه گاهی برخی افراد تصور دارند كه در اسلام فقط يك نوع پوشش برای بانوان توصيه شده است اما در حقيقت اسلام همه رنگها و طرحها را برای بانوان مجاز میداند و اين كه يك الگوی خاص را بهعنوان قانون به جامعه تزريق كنيم، سبب ايجاد عدم تنوع لباس بانوان جامعه میشود.
اسماعيلپور با تأكيد بر اينكه جوانان گرايش ناخودآگاه به تنوع و رنگهای شاد دارند، عنوان كرد: از آنجاییكه طرفداران اصلی و دنبالكنندگان طراحی لباس، جوانان هستند، اگر كالای جذاب داخلی برای آنها مهيا نشود، به سراغ نوع خارجی آن خواهند رفت و اين اتفاق سبب تهاجم فرهنگ غرب و بيگانه به كشور میشود؛ بنابراين برای رشد كيفی طراحی لباس ايران بايد از سختگيریهای بيهوده دست برداشت.
اين طراح لباس رقابت در زمينه مد و طراحی لباس را در عرصه جهانی و حتی جهان اسلامی را بسيار تنگاتنگ ارزيابی و تصريح كرد: اكنون كشورهای اسلامی نظير مالزی و تركيه گامهای مؤثری در طراحی لباس اسلامی برداشتهاند كه حتی در كشورهای غربی نيز مورد توجه قرار گرفته است و اين امر نشان میدهد كه جهان اسلام در دنيای مد و لباس هم میتواند حرفی برای گفتن داشته باشد و حتی بسياری از معروفترين طراحان لباس جهان از الگوی پوشش اسلامی ايران الهام گرفتهاند.
اسماعيلپور در پايان توانايی طراحان ايرانی را در زمينه طراحی پارچه و لباس خوب ارزيابی كرد و يادآور شد: خوشبختانه طراحان ايرانی انگيزه بالايی برای ارائه آثار خود دارند و اگر میبينيم هنوز به جايگاه واقعی خود در اين حوزه دست نيافتهايم، بايد دليلش را عدم فرهنگسازی در جامعه بری پذيرش الگوی بومی ذكر كرد و علاوه بر آن بايد نگاه جدیتری به اين موضوع از سوی مسئولان داشته باشيم كه در سايه حمايت آنها بتوانيم خلاقيتهای خود را به بهترين نحو پرورش دهيم.