وی در ادامه در پاسخ به این سؤال که مهمترین پایهای که در زندگی خود برای تربیت چنین فرزندی قرار دادید، چه بود؟ تصریح کرد: چنین تربیتی برای سیدمصطفی قبل از تولد پایهگذاری شده است یعنی قبل از اینکه وی به دنیا بیاید دائماً صوت قرآن در منزل ما پخش میشد و هنگامی که وی زبان باز کرد، قرآن خواند و از دو سالگی نیز در جلسات قرآن رفت و آمد داشت و همراه بنده در جلسات قرآنی شرکت میکرد.
حسینی ادامه داد: سیدمصطفی از همان کودکی در مساجد، مکبری میکرد و اذان میگفت و خیلی هم در این زمینه مسلط بود. مردم هنگامی که قد و قواره وی را نگاه میکردند، احتمال میدادند که وی نتواند از عهده این کار برآید و ممکن است برنامه خود را خراب کند، ولی وقتی که یک بار کار او را میشنیدند، دیگر او را رها نمیکردند و درخواست داشتند تا وی هر شب مکبری کند و اذان بگوید.
وی افزود: این پایهگذاری به این صورت انجام شد؛ چراکه دائماً صوت قرآن چه قبل از تولد و چه بعد از تولد وی در منزل پخش میشد و از همان ابتدا به قرآن و ارتباط با قرآن عادت کرد و دیگر نتوانست از آن جدا شود. البته وی در ابتدا نیز 10 جزء از قرآن را قبل از 10 سالگی حفظ کرد، اما به دلیل صدای خوش به سمت قرائت رفت.
وی در ادامه در پاسخ به این سؤال که کدام یک از اساتید قرآنی بیشترین تأثیر را بر روی سیدمصطفی داشت، گفت: استاد محمد صدیق منشاوی بیشترین تأثیر را بر سیدمصطفی داشت چراکه وی بیشترین تمرین را با نوارهای صوتی استاد منشاوی داشت.
حسینی ادامه داد: در میان اساتید ایرانی البته ایشان استاد خاصی نداشت ولی بعدها که سن وی بیشتر شد، در جلسات قرآنی شهر قزوین بهویژه جلسات خانواده شهدای قزوین شرکت میکرد و از اساتیدی همچون وفاپور، حاج فتحعلی و ... بهره میبرد و در جلسات دیگری نیز که در سطح شهرستان قزوین وجود داشت، شرکت میکرد. البته این اواخر نیز چند جلسهای در تهران نزد اساتیدی همچون احمد ابوالقاسمی و یا محمدحسین سعیدیان شرکت کرد. همچنین، سعید طوسی نیز بسیار مشوق وی بود. البته سیدمصطفی در جلسات ایشان خیلی شرکت نکرد ولی هر زمان ایشان را میدید، خیلی وی را تشویق میکرد و اینها همه باعث شد که سیدمصطفی در مسابقات بین المللی حضور پیدا کرد.
وی در پایان در پاسخ به این سؤال که چه پیامی و چه پندی را برای سیدمصطفی
هنگام حضور در جایگاه قرائت دارید؟ گفت: وی معمولاً عادت دارد هنگامی که در
جایگاه قرار میگیرد، قرائت خود را با ذکر «یا فاطمةالزهرا(س)» آغاز کند و از
جده خود زهرای مرضیه(س) مدد میخواهد و بنده فکر میکنم که همین امر انشاءالله عامل موفقیت
وی باشد.
این بزرگترین جایزه برای یک مومن است.
حادثه ای که در منا اتفاق افتاد نباید مانع از انجام فریضه الهی بشه.
تا امروز خیلی اتفاق افتاده که کسی موقع غذا خوردن لقمه توی گلوش گیر کرده و از دنیا رفته ، پس تو هم از این به بعد غذا نخور که نکنه یه دفعه برای تو هم اتفاق بیفته.
ضمنا اون بنده خدا هم حسنی بود نه حسینی