هادی ایزدپناهی، قاری ممتاز قرآن در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) ضمن اشاره به تأثیر اساتید پیشکسوت در پیشرفتهای به وجود آمده در جامعه قرآنی کشور بیان کرد: در تابلوی انقلاب اسلامی و به خصوص در دو دهه اول انقلاب، شاهد شور و نشاط مردم برای حضور در شقوق مختلف فعالیتهای قرآنی هستیم، در این بین با آمدن قاریان مشهور مصر به ایران، علاقه بسیاری از مردم برای یادگیری علوم و فنون قرائت قرآن رو به فزونی نهاد و همزمان مسئولیت آموزش و تربیت قاریان به عهده اساتید داخل کشور بود.
وی افزود: اساتید بااخلاصی که برخی از آنان حتی پیش از انقلاب نیز فعالیتهای آموزشی خود را آغاز کرده بودند و پس از انقلاب نیز همچنان به تربیت شاگردان قرآنی همت داشتند، بزرگانی چون مرحوم مولایی، اربابی، مروّت، بیوک محمدی و... در واقع قاریان طراز اول امروز کشور، محصول آموزش و تربیت این نسل از اساتید کشور هستند، بعدها شاگردان این اساتید نیز خود محل مراجعه و آموزش قاریان نسل حاضر شدند، بنابراین تمامی قاریان نسل حاضر به نوعی مدیون زحمات اساتید پیشکسوتِ اوایل انقلاب هستند.
مسابقات عامل استعدادسوز یا شکوفاکننده استعدادهاایزدپناهی در ادامه تصریح کرد: از آنجا که ساز و کار انتخاب قاریان برای حضور در فعالیتهای قرآنی کشور، غالباً بر مبنای انتخاب از طریق مسابقات قرآن سازمان اوقاف بوده میتوان بعینه مشاهده کرد که در طول سالیان، بسیاری از قاریان مستعد، خوش فکر و خوش خوان به راحتی از چرخه فعالیتهای قرآنی دور نگه داشته شدهاند، متأسفانه این سیستم بیشتر موجب استعدادسوزی میشود تا شکوفایی استعدادها.
قاری ممتاز قرآن بیان کرد: به نظر میرسد لازم است نهادهای قرآنی فارغ از انتخاب نفرات برتر در مسابقات، بیش از پیش به امر آموزش و به کارگیری جوانان در امورات قرآنی همت گمارند، استعدادها را کشف نموده، به آموزش و رفع نقایص آنها بپردازند و از ایشان برای ایجاد شور و نشاط و نشر معارف قرآنی در کشور استفاده کنند.
مشکلات معیشتی قاریان حل شودوی در مورد حمایت از قاریان و حافظان جوان تصریح کرد: جوانان قرآنی عموماً به دو نوع حمایت از سوی نهادها نیازمندند، از طرفی مانند بسیاری از جوانان کشور نیازمند حمایت در مسائل معیشتی هستند، مسائلی چون ازدواج، اشتغال و مسکن، نمیتوان توقع داشت که جوان قرآنی در محرومیت از لوازم اوّلی و ضروری زندگی، بتواند در حوزه فرهنگی توفیقات چشمگیری کسب کند، بنابراین اگر میخواهیم جامعه قرآنی پویا و تأثیرگذاری داشته باشیم، بر مسؤولین ذیربط لازم است که به صورت خودجوش پیگیر مسائل معیشتی جوانان قرآنی باشند.
ایزدپناهی در ادامه افزود: از طرف دیگر این جوانان نیازمند حمایتهایی در خصوص ارتقاء تلاوت، آموزش علوم و معارف قرآنی و شیوه انتقال آن به بدنه جامعه هستند، اینکه یک جوان قرآنی علاوه بر یادگیری فنون مربوط به قرائت قرآن بتواند جهان بینی قرآنی را در جزئی ترین مسائل امروز جامعه کشف نموده و در مجالس و محافل عمومی به بیان آنها بپردازد، از مهمترین نیازهای جامعه امروز است.
وی بیان کرد: برای یک جوان قرآنی که دغدغه مسائل معیشتی ندارد، راههای بسیاری برای فعالیت وجود دارد، از جمله حضور در جلسات قرآنی، مساجد، دانشگاهها و مکانهای عمومی دیگر جهت تلاوت و بیان معارف قرآنی، از این طریق هم زکات علم خود را پرداخت نموده و هم به قرآنی شدن فضای جامعه کمک نموده است. اما همانطور که قبلاً عرض شد برای آن دسته از جوانان قرآنی که هم زمان با فعالیت قرآنی درگیر تأمین معاش نیز هستند چنین مواردی کمتر امکان تحقق دارد.
ایزدپناهی در مورد مشکلات پیش روی فعالیتهای قرآنی تصریح کرد: تا زمانی که به قرائت قرآن به صورت سیستمی و تخصصی نگاه نشود، نمیتوان از وظایف، مسائل، مشکلات و نیازهای قاریان قرآن به صورت شفاف سخن گفت، به نظر میرسد توفیقاتی که تا این لحظه در تربیت شاگردان و فعالیتهای قاریان به دست آمده، مرهون تلاش اساتید و جلسات خودجوش قرآنی بوده است.
رشته قرائت قرآن دانشگاهی شودوی افزود: شاید از زمانی که رشته قرائت قرآن در دانشگاهها تأسیس شود، بتوان در مورد گزارههای فوق نظر داد، دقیقاً مانند آنچه در مصر رخ میدهد، قاری قرآن در مصر مهارتهای لازم در خصوص موسیقی، قرائت، معارف قرآن، رفع شبهات، فن بیان و ... را میآموزد و پس از آن است که وظایفی بر عهده دارد.
ایزدپناهی در مورد دعوت از قاریان مصری به کشور بیان کرد: از اوایل انقلاب تا این لحظه قاریان مصری به دفعات برای قرائت و آموزش قرآن به ایران سفر کردهاند، از طرفی به لطف فناوری ارتباطات در حال حاضر بسیاری از آثار ماندگار مشاهیر قاریان مصری در اختیار ماست و میتوان از آن بهره جست، در این بستر، اساتید تیزهوش و زبده کشور، فنون قرائت را تا حد قابل ملاحظهای در حافظه و یا به صورت مکتوب استخراج و تدوین نمودهاند و دیگر نیاز چندانی به حضور قاریان مصری -آن هم از نوع متأخرینشان- برای تلاوت و آموزش احساس نمیشود.
پرهیز از موازی کاری بین نهادهاقاری ممتاز قرآن تصریح کرد: آنچه امروز ضرورت دارد شاید تجمیع نهادهای مربوط به فعالیتهای قرآنی است، چند دستگی و موازی کاری آفت فعالیتهای جمعی است، البته لازم است آن مجموعه واحد، فعالیتهای مربوط به عامه مردم را از قاریان و مبلغین قرآنی تفکیک نموده و در عین وحدت، به کارهای تخصصی نگاه ویژه داشته باشد.