تیمسار ولی‌الله فلاحی فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که انگیزه‌های نظامی را در پرسنل نیروی زمینی ارتش احیا کرد. فرماندهی که بر مبنای عملکردش از فرماندهی نیروی زمینی ارتش تا ریاست ستاد مشترک ارتش و اداره راهبردی جنگ در سال اول، به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نظامیان نیروهای مسلح در یک صد سال گذشته بوده است.

گروه چندرسانه‌ای ــ عادت داشتند با هم بروند منطقه؛ بچه‌های يک روستا بودند. فرمانده‌شان كه يک سپاهی بود از اهالی همان روستا، شهيد شد. همه‌شان پكر بودند. می‌گفتند شرمشان می‌شود بدون حسن برگردند روستايشان. همان شب بچه‌ها را برای مأموريت ديگری فرستادند خط. هيچ كدامشان برنگشتند. ديگر شرمنده‌ اهالی روستايشان نمی‌شدند. [قصه‌های مينی‌ماليستی جنگ از مهدی قزلی]

گروه چندرسانه‌ای ــ‌ برگی از خاطرات شهیدسرلشکر ولی‌الله فلاحی: «سرلشکر سلیمی می‌گفتند: همیشه در میدان جنگ بودند. در جبهه که بودیم ما سرهنگ بودیم و آن زمان جنگ شلوغ شد و ترکش از این طرف و آن طرف می‌‌آمد. تیمسار فلاحی سرپا ایستاده بودند، گفتیم تیمسار سرتان را پایین بیاورید اما ایشان همان‌طور ایستاده بودند و از جایشان تکان نمی‌خوردند، آنجا بود که یک‌بار دیگر به خود اجازه دادیم تا صدایمان را بالاتر ببریم و دوباره تذکر بدهیم که کمی سرخود را خم کند که بعد از این تذکر تیمسار گفتند: آقای سلیمی چقدر سخت است که انسان در مملکت خودش نتواند سرش را بالا نگه دارد؛ این جمله قشنگی بود که در آن زمان گفتند.»