رابطه دوستی با فریبکاری پایدار نخواهد ماند
کانون خبرنگاران نبأ: استاد حوزه و دانشگاه گفت: روحی که اهل فریب و نیرنگ‌بازی به دوست خود است هرگز نمی‌تواند پیوندی ماندگار ایجاد کند و چنین رابطه‌ای پایدار نخواهد ماند.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، محمد شجاعی، استاد حوزه و دانشگاه در جلسه هفتگی خود با موضوع «آفات دوستی و پیوندها» که در حسینیه اثنی عشری(هیئت قرائت قرآن) شهرری برگزار شد، جفاکاری را یکی از آفات دوستی برشمرد و گفت: جفاکاری یکی از آفاتی است که در قطع و پیوند یک رابطه و دوستی مؤثر است.
وی افزود: جفاکاری یعنی اینکه انسان به طرف مقابل خود بدی بکند و این بدی را استمرار بدهد. گاهی اوقات انسان در حق دوستش اشتباهی می‌کند که ناخواسته است، گرچه این اشتباه خیلی بزرگ است، اما دوستش آن را نادیده می‌گیرد و می‌بخشد چراکه او را فردی بدکردار نمی‌بیند؛ اما یک موقع فردی به خواسته و به‌منظور در حق دوستش بدی می‌کند و حتی روی این عمل خود اصرار هم دارد که این امر باعث می‌شود این رابطه خیلی زود متلاشی بشود.
محبت و نیاز دو عامل در ایجاد دوستی‌ها
کارشناس مسائل تربیتی و خانواده رابطه و پیوندها را به دو بخش تقسیم کرد و گفت: معمولا رابطه‌ها و هر پیوندی با دو عامل شکل می‌گیرد، اول با محبت و پیوند قلبی و دوم به خاطر یک نیاز.
شجاعی با اشاره به ارتباط بین محبت و جفا در دوستی‌ها، عنوان کرد: اگر در یک دوستی محبت باشد، جفا در آن مثل این است که کسی چاقو بردارد و این پیوند را ببُرد و محبت و مودت را تبدیل به نفرت کند، خصوصا اگر این جفاکاری بر ملا بشود. جفاکاری در حق دوست یعنی اینکه رو در رو، چشم در چشم و عمدی در حق او بدی بکند و این دشمنی علنی را طرف مقابل می‌فهمد و باعث قطع پیوند دوستی می‌شود.
مدیرعامل مؤسسه منتظران منجی با اشاره به نیاز به‌عنوان دومین علت ایجاد رابطه‌ها و دوستی‌ها گفت: در برخی از دوستی‌ها علت ایجاد آن یک نیاز است؛ به‌عنوان مثال در رابطه زناشویی، پدر و فرزند، همکار با همکار؛ در واقع یک نیاز این رابطه را شکل داده و باعث می‌شود این رابطه حفظ شود حتی اگر در این رابطه فرد مقابل، جفاکار باشد، اما از آنجایی که شخص نیازمند این رابطه است این پیوند را حفظ می‌کند اما این حفظ کردن رابطه نیز حدی دارد که چنانچه از حد آن بگذرد باز هم باعث جدایی می‌شود.
جفاکاری قبیح‌ترین حالت یک انسان
وی افزود: جفاکاری برادری را تباه می‌کند و وقیح‌ترین حالت یک انسان است؛ در این حالت یک فرد رو در رو به دیگران بدی می‌کند، مثلا به فرزند یا همسرش بدی می‌کند به حدی که خانواده را نابود کرده و دل‌شان را می‌شکند بدون اینکه به ناراحتی آنها توجهی داشته باشد. جفا در حق دیگران فرد را از اسماءالهی دور می‌کند.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: برخی از افراد زمانی که می‌خواهند در حق کسی به‌عنوان مثال همسرشان بدی کنند، آن را در خفا انجام می‌دهند، اما جفاکار در هر مکان و زمانی این بدی را علنی انجام می‌دهد و بدتر اینکه در محضر الهی و خانواده آسمانی که همه او را می‌بینند جفا می‌کند و هیچ حیایی هم ندارد و حتی برای هیچ‌کس حرمت قائل نیست.
شجاعی با بیان اینکه انسان جفاکار هم منفور خداوند و هم منفور مردم است، اظهار کرد: انسانی که قصد بد بودن ندارد و حتی نمی‌خواهد به کسی بدی بکند اگر هم از او ناخواسته بدی صادر شد وی پشیمان می‌شود و خدا هم او را می‌بخشد، اما برخی خُلق این بداخلاقی و بدجنسی را دارند و این افراد به راحتی توبه‌بردار نیستند چون بدی آنها از یک منشأ صادر می‌شود.
کارشناس مسائل دینی و تربیتی به نیرنگ‌بازی و فریب به‌عنوان آفت دیگر رابطه و دوستی اشاره کرد و افزود: آفت دیگر رابطه و دوستی‌ها فریب دادن و نیرنگ‌بازی است و این رابطه و دوستی شامل همه حتی پدر و مادر، برادر و خواهر و هر رابطه دیگری می‌شود.
رابطه دوستی با فریبکاری پایدار نخواهد ماند
وی ادامه داد: روحی که اهل فریب و نیرنگ‌بازی به دوست خود است هرگز نمی‌تواند پیوندی ماندگار ایجاد کند و چنین رابطه‌ای پایدار نخواهد بود. ما با هم غریبه نیستیم همه از یک خانواده و با هم خواهر و برادر هستیم پس صحیح نیست یکدیگر را فریب دهیم و بدی کنیم.
شجاعی با اشاره به ویژگی‌های یک فرد فریبکار، گفت: فرد فریبکار در ابتدا دوست خود را با چیزهای کوچک فریب می‌دهد و با مبالغه آغاز می‌کند و کم کم به خیانت و فریب می‌رسد.
امیرمحسن سلطان احمدی
