سعه صدر و اهتمام ویژه‌ استاد مولایی به جذب جوانان به قرآن
کد خبر: 1447727
تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۶:۰۷
محمدرضا خرمیان بیان کرد:

سعه صدر و اهتمام ویژه‌ استاد مولایی به جذب جوانان به قرآن

گروه فعالیت‌های قرآنی: این قاری بین‌المللی با بیان اینکه استاد مولایی بیش از ۶۰ سال از زندگی‌اش را وقف آموزش قرآن کرد گفت: استاد مولایی، معلم اخلاقی بود که با سعه‌ صدر بر آن بود تا همگان را به سوی قرآن دعوت کند و شاگردانش را از ابتدا برای جلسه‌داری تربیت می‌کرد.

محمدرضا خرمیان، پیشکسوت و قاری بین‌المللی کشورمان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با بیان اینکه استاد مولایی، بیش از 60 سال از عمرشان را پای رحل قرآن سپری کرد گفت: وی شاگردان بسیاری را تربیت کرد که اکثر آنها از قاریان بنام و بین‌المللی کشورمان هستند، چون استاد محمدتقی مروت که اولین قاری بین‌المللی کشورمان بود.

خرمیان با اشاره به ویژگی‌ بارز اخلاقی استاد مولایی، اظهار کرد: وی هم معلم تجوید و قرائت قرآن بود و هم معلم اخلاق که با سعه صدر جوانان را جذب می‌کرد به طوری که به جوانان حاضر در جلساتش مسئولیت‌های مختلف را می‌داد و بعد از چند سال که این جوانان در جلسات استاد به طور منظم حضور داشتند و رشته‌های مختلف را می‌گذراندند به آنها اجازه راه‌اندازی جلسه می‌داد و همین باعث می‌شد تا افراد جوان، خودشان را به مراتب بالای علوم قرآنی برسانند.

اکبرالقراء؛ استاد مسلم قرآن با تسلط کامل بر اختلاف قرائت

این قاری بین‌المللی افزود: استاد مولایی، استاد مسلم قرآن بودند به گونه‌ای که بر مباحث هفت قرائت و اختلاف قرائات، تسلط کامل داشت. کتابی به نام «تهذیب القرائه» را در دو جلد به رشته تحریر در آورد که در آن قرائت‌های صحیح را از کتاب‌های مختلف از قرون اولیه اسلام، استخراج کرده بودند و در این دو کتاب با تجوید کامل هر قرائتی را نگاشتند.

وی اظهار کرد: کتاب دیگر استاد مولایی کتاب «تجوید جامع» است که از سوی دانشگاه، نگارش این کتاب به ایشان پیشنهاد شد که این کتاب طی چندین دوره در دانشگاه‌های سراسر ایران تدریس می‌شد.

خرمیان ادامه داد: وی پیش از انقلاب اسلامی نیز از چهره‌‌های شناخته شده بین‌المللی بودند به گونه‌ای که در آن زمان، اگر قاری مصری به ایران می‌آمد به منزل استاد مولایی می‌رفت و به عبارت واضح‌تر استاد مولایی مهماندار قراء دیگر کشور‌ها بود.

سعه صدر؛ ویژگی استاد مولایی در جذب جوانان

وی افزود: استاد مولایی، معلم اخلاق بود که با حلم، بردباری و سعه صدر جوانان را به جلسه قرآن جذب می‌کرد و مهم‌تر اینکه وی عاشق اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) بود.

این قاری بین‌المللی تأکید کرد: وی شب‌های جمعه مراسم دعای کمیلی داشتند که از قبل از انقلاب، بیش از سی‌سال ادامه داشت. این مراسم به صورت سیار در منازل افراد مختلف برگزار می‌شد که استاد مولایی، دعای کمیل را شخصاً از ابتدا تا انتها به صورت حفظ قرائت می‌کردند و در ادامه مدیحه‌سرایی نیز انجام می‌شد.

شاگرد استاد مولایی به بیان خاطره‌ای از وی پرداخت و گفت: شبی که در کشور هندوستان در سال 1371 حائز رتبه اول مسابقات بین‌المللی شدم، استاد مولایی بلافاصله پس از شنیدن این خبر از رسانه‌ها با من تماس گرفت و ابراز خوشحالی کرد.

خرمیان اظهار کرد: وی با مهربانی با همه برخورد می‌کرد. در جلسه‌ای که در زمان ریاست جمهوری مقام معظم رهبری خدمتشان رسیدیم؛ ایشان در مقابل سایر قاریان، لقب «اکبرالقراء» را به استاد مولایی دادند یعنی بزرگ‌ترین قاری قرآن و ایشان بارها و بارها از مقام علمی استاد مولایی سخن گفتند.

اهتمام ویژه‌ استاد مولایی به جذب افراد به قرآن

این قاری بین‌المللی یادآور شد: استاد مولایی، اهتمام و توجه ویژه‌ای به جذب افراد به ویژه جوانان به قرآن داشتند، چنانکه شهریار پرهیزکار، حفظ قرآن را به همت و تشویق استاد مولایی انجام داد و هر حزبی که وی حفظ می‌کرد مورد تشویق استاد مولایی قرار می‌گرفت.

خرمیان با تأکید بر جلسه قرآن شب‌های پنج‌شنبه استاد محمدتقی مروت در محدوده خیابان پاستور، ادامه داد: من در جلسات استاد مروت شرکت می‌کردم و به توصیه و راهنمایی‌های وی، در کلاس‌های سیار استاد مولایی که قبل از انقلاب شب‌های دوشنبه با عنوان مجمع قاریان قرآن کریم تشکیل می‌شد، حضور پیدا کردم.

خرمیان گفت: استاد مولایی جلسات قرآنی نیز شب‌های ماه مبارک رمضان در مسجد شیخ فضل‌الله نوری که در تهران خیابان بهشت است، برگزار می‌کردند که این جلسات به دلیل استقبال مردم تا نیمه‌های شب به طول می‌انجامید.

برپایی جلسه قرآن استاد مولایی در مسجدالرضا به مدت 40 سال

این قاری بین‌المللی تصریح کرد: جلسه دیگر استاد مولایی صبح‌های جمعه در مسجدالرضا واقع در انتهای خیابان بهار برپا می‌شد که این کلاس نزدیک به 40 سال ادامه داشت به طوری که از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و تا 10 سال پس از پیروزی انقلاب در این محل برپا می‌شد، سپس مکان این جلسه به مسجد حضرت حجت‌بن‌الحسن(ع) واقع در انتهای خیابان سهروردی تغییر یافت.

captcha