حجتالاسلام والمسلمین احمدعلی یوسفی، عضو هیئتعلمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، درباره اقدام بانک مرکزی برای افزایش هزینههای بانکداری الکترونیک و اخذ کارمزد از پذیرندگان دستگاههای پایانه فروشگاهی اظهار کرد: اصل بانکداری الکترونیک، یک ارائه خدمت است و خدمتدهنده میتواند هزینه ارائه خدمت خود را دریافت کند اما باید توجه داشت که اگر این پولی که توسط مردم در سراسر کشور در بانکها گذاشته میشود را حساب کنیم، مبلغ بسیار زیادی است و بانکها درآمدهای قابل توجهی را از این راه به دست میآورند که میتواند هزینه ارائه خدمات را پوشش دهد تا نیازی به افزایش هزینههای بانکداری الکترونیک وجود نداشته باشد.
این پژوهشگر اقتصاد اسلامی ادامه داد: اما اگر بانکها مدعی هستند که درآمدهای آنان کفاف هزینههایشان را نمیدهند و آنان ناچار به انجام این کار هستند باید برآورد دقیقی انجام داده و اثبات کنند درآمد ناشی از تهماندههای حسابهای جاری که میتوان از طریق کارتها انتقال داد کمتر از هزینههای آنان است و در اینصورت میتوانند هزینههای بانکداری الکترونیک و استفاده از دستگاههای کارتخوان را افزایش دهند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا این موضوع نه به دلیل مشکلات مالی بانکها بلکه صرفا ناشی از روحیه سودطلبی بانکها نیست؟ اظهار کرد: هرچند تائید این سخن نیازمند آمار و ارقام دقیق است و کارشناسان و نمایندگان مجلس باید در این زمینه اظهارنظر کنند، اما میتوان گفت که قطعا روحیه سودطلبی و طمع در سیستم بانکی در همه جای جهان و البته در ایران وجود دارد و اساسا کار نظام سرمایهداری همین است؛ بنابراین قطعا یکی از عواملی که منجر به تلاش برای افزایش هزینهها در این زمینه شده، همین موضوع است.
عضو هیئتعلمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تأکید کرد: متأسفانه بانکهای جمهوری اسلامی ایران هم در چارچوب همان نظام سرمایهداری عمل میکنند، فقط قانونا میگویند ربا را از سیستم بانکی حذف کردهایم، اما آنچه که در عمل مشاهده میکنیم چیز دیگری است؛ بنابراین سیستم بانکی برای همان سودآوری تأسیس شده است و بانکهای ایران هم از این قاعده مستثنی نیستند.
حجتالاسلام یوسفی در پایان اظهار کرد: بنابراین با وجود درآمدهای هنگفتی که نظام بانکی دارد، تلاش برای افزایش هزینههای بانکداری الکترونیک، ناشی از روحیه سودطلبی بانکهاست اما اگر هم جای شک و شبههای وجود دارد باید مسئولین این وضعیت را بررسی کنند که اگر واقعا هزینههای بانکها کمتر از درآمدهایشان است به آنان اجازه انجام اینکار را ندهند اما اگر هزینهها بیشتر از درآمدهای حاصل از باقیمانده پول مردم در حسابهاست، آن موقع تکلیف روشن است؛ بنابراین این تصمیمات باید بعد از کار کارشناسی گرفته شود، گرچه خود نظام بانکداری میداند که در کجاها آمارهای غیرواقعی را ارائه دهد؟