اطلاعات حدیثی حافظان قرآن از دانشجویان لیسانس قرآن و حدیث بیشتر است!

زهره بنی علی، مدیر آموزشی مؤسسه صهبای ملکوت در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) در رابطه با اعطای مدرک تحصیلی لیسانس به حافظان کل قرآن، این کار را اقدام مطلوبی دانست و گفت: حافظان قرآن زحمت بسیار زیادی متحمل می‌شوند تا به مرتبه‌ای برسند که حافظ کل قرآن شوند. آن‌ها شرایط سختی را پشت سر می‌گذارند و در واقع این امتیازی برای این عزیزان است.
وی افزود: در کشورهای دیگر به حافظان قرآن خدمات زیادی ارائه می‌شود و به هرحال امتیازاتی برای آنها قائل می‌شوند ولی متأسفانه در کشور ما این گونه نیست. الان که چنین شرایطی را برایشان قائل شده‌اند، خیلی خوب است.

معایب اعطای مدرک به حفاظ
این حافظ کل قرآن با بیان اینکه بحث امتیازات خیلی خوب است ولی معایبی هم دارد، عنوان کرد: فرضاً افرادی که یک مقدار از لحاظ سن و سال کمتر هستند و موفق می‌شوند در این آزمون شرکت کنند، شرایط ورود به دانشگاه در مقطع فوق لیسانس یک مقدار برایشان زود است، البته باز این برمی‌گردد به آن مؤسساتی که با این افراد کار می‌کنند، باید یک مقدار با آنها صحبت شود و آنها را تفهیم و توجیه کرد. در بحث ورود به دانشگاه با این شیوه نیاز است که با بچه‌ها صحبت شود و آنها را توجیه کنند تا از آن حالت بچگی و نوجوانی دربیایند و خدای نکرده طوری نباشد که خود حافظان قرآن از لحاظ شخصیتی زیر سؤال بروند و یا اینکه برای عزیزانی که مشغول تحصیل هستند در دانشگاه‌ها سوء تفاهم ایجاد شود. آسیب این مبحث فقط این است.
بنی علی به ارائه راهکاری برای حل این آسیب پرداخت و گفت: باید با آنها صحبت شود و کلاس‌های توجیهی برایشان گذاشته شود. آن‌ها با سختی این دوره را طی کرده‌اند، چه آزمون ارشد و چه بحث حفظ قرآن فوق‌العاده کار سختی است، این شرایط سخت را طی می‌کنند و حداقل به این مراتب که می‌رسند باید درکی از جایگاه استاد و معلم پیدا کنند که آن استاد، معلم دوره راهنمایی و دبیرستان نیست، به هر حال باید احترام اینها را در نظر داشته باشند. در همان دوران حفظ اگر با بچه‌ها بحث مفهوم قرآن کار شود و منجر به عمل در بچه‌ها شود فکر می‌کنم رفع مشکل شود.

اعطای مدرک تحصیلی عده کمی از افراد را ترغیب به حفظ قرآن می‌کند
این مدرس دوره تثبیت حفظ قرآن در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا این قانون توانسته موجب ترغیب افراد به حفظ قرآن شود، گفت: بعضاً مراجعه می‌کنند که درصدشان خیلی کم است، برای این منظور می‌آیند که حفظ کنند و این مدرک را بگیرند، ولی حفظ قرآن به این شکل نیست، امکان دارد کسی به این منظور مراجعه کند و علاقه‌مند به استفاده از این شرایط باشد ولی حفظ قرآن توفیق می‌خواهد و به هر کسی داده نمی‌شود.
وی در رابطه با این ابهام که مدرک اعطایی به این افراد، لیسانس رشته قرآن و حدیث است و ممکن است علی رغم تبحر در بحث حفظ قرآن در بخش حدیث اطلاعات کافی نداشته باشند، اظهار کرد: چون خودم از همین طریق لیسانس گرفته‌ام و به‌دنبالش برای فوق لیسانس اقدام کردم، با توجه به دوره‌های آمادگی ارشد که برای حافظان قرآن برگزار می‌شود، با قاطعیت می‌گویم که بچه‌های ما اطلاعاتشان از خیلی عزیزانی که چهار سال می‌آیند در دانشگاه و این دوره را می‌گذرانند بیشتر است، چون این افراد شرایط خاصی دارند و مجبور هستند کتاب را خیلی جزئی بخوانند تا بتوانند قبول شوند، ولی در دانشگاه در هر ترم استاد یک بخشی را تدریس می‌کند و بچه‌ها آن را به قدری که قبول شوند و به ترم بعدی بروند می‌خوانند. ولی در دوره آمادگی ارشد به این شکل نیست، بچه‌ها خیلی جزئی مطالب را می‌خوانند و اطلاعاتشان بیشتر از بچه‌های دیگر است.
وی در رابطه با افرادی که در سن نوجوانی موفق به حفظ کل قرآن می‌شوند و بدون گذراندن درس‌های دبیرستان و اخذ مدرک دیپلم موفق به گرفتن مدرک لیسانس می‌شوند، گفت: حافظ کل قرآن شدن در نوجوانی به ندرت اتفاق می‌افتد، بچه‌ها باید نبوغ بسیاری داشته باشند تا بتوانند در دوره آمادگی ارشد قبول شوند، برای هر کسی اتفاق نمی‌افتد. در مورد آن بچه‌ها نیز برایتان مثالی می‌آورم، شاگردی داشتم که این دوره را طی کرد و مدرک لیسانس را گرفت و رتبه‌اش در دانشگاه آزاد دو شد، دانشگاه آزاد رفت فوق لیسانس خواند و در کنار تحصیل در مقطع فوق لیسانس دانشگاه، درسش را در دبیرستان به اتمام رساند و دیپلم گرفت و در کنکور قبول شد و الان سال پنجم پزشکی است و دکتری می‌خواند، بچه‌هایی هستند میان اینها که فوق‌العاده هستند و این کار، کار هر کسی نیست.
وی در رابطه با بازار کار این دسته از افراد، ابراز کرد: بازار کارشان مثل بقیه است و شرایط خاصی ندارند، بچه‌هایی که در مؤسسه ما تحصیل کرده باشند اگر شرایطش را داشته باشند و فن بیان و نوع تدریسشان خوب باشد، اینها اگر قابلیتش را داشته باشند ما خودمان برای تدریس در کلاس‌های حفظمان از آنها استفاده می‌کنیم، اگر نه شرایطشان با بیرون هیچ فرقی نمی‌کند، خیلی کم و به ندرت خواسته‌اند که برای بحث استادی وارد وزارت علوم شوند و در واقع خودشان نخواسته‌اند برای این کار اقدام کنند.