حفظ اسلام یا حفظ نظام

صحیفه امام(ره) حاوی سخنرانی، نوشته‌ها و شرح دیدارهای امام با مسئولان و اقشار مختلف مردم است که دارای محورهای سیاسی، فگری و اجتماعی و فرهنگی است. در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب، برخی از مطالب این کتاب به صورت روزانه منتشر می‌شود.

«ما و شما دو مسئولیت داریم؛ یك مسئولیت كوچك، و یك مسئولیت بزرگ. مسئولیت كوچك حفظ كشور، حفظ نظام و پیشبرد نهضت و رعایت جهات نظمی و تربیتی افراد(ست) كه این مهم است، لكن كوچكتر از آن دومی است. دوم، حفظ مكتب و چهره اسلام. ما اگر چنانچه در آن امر اول پیش ببریم، البته پیشبرد بزرگ است و اگر شكست هم بخوریم، شكستش هم بزرگ. لكن با حفظ چهره اسلام و حفظ مكتب، شكست آخری برای ما نیست. شكست همان در فعالیت‌های نظامی و فعالیت‌های انتظامی است. اگر چنانچه چهره اسلام را ما حفظ بكنیم و در آن شكست نخوریم، برای ما درعاقبت پیروزی است. شما وقتی ملاحظه كنید از زمان پیغمبر اكرم(صلی الله علیه و آله وسلم) و زمان خلافت حضرت امیر(سلام الله علیه) جنگ‌های زیادی شده است… پیغمبر اسلام جنگ‌های متعددی كردند، و در بعضی از جنگ‌ها شكست خوردند، در عین حالی كه شكست خوردند، مكتبشان شكست نخورد؛ مكتب محفوظ بود. حضرت امیر (سلام الله علیه) در بعضی از جنگ‌ها شكست خوردند، حتی در جنگ با معاویه بالاخره شكست با ایشان بود، آنها با حیله ایشان را شكست دادند، مع ذلك چون مكتب محفوظ بود، شكست نخورد؛ بلكه پیروز شد در آخر، الان پیروزی او معلوم است. همه ملت‌های اسلامی به او توجه دارند.
و معاویه قبلا اگر بعض از برادرهای اهل سنت ما نمی‌خواستند راجع به معاویه مثلاً چیزی بگویند، لكن حالا دیگر معلوم نیست اینطور باشد. معاویه دیگر اینقدر رسوا شده است كه مسلمین دیگر او را قبول ندارند. پس در عین حالی كه در جنگ صفین، امیرالمومنین بالاخره شكست خورد، لكن پیروز شد؛ برای اینكه مكتب محفوظ بود. و معاویه هم ماهیتش معلوم شد برای آن اشخاصی كه نمی‌دانستند، ماهیتش معلوم شد، منكشف شد و همین طور حضرت سیدالشهدا(سلام الله علیه) خوب، در كربلا تشریف آوردند، وجنگ بین یك عده كم با گروه‌های زیاد كه به قتل ایشان و اسارت اهل بیت ایشان، و به شكست منتهی شد؛ لكن در عین حال یزید را شكست داد. این یزید در دنیا مفتضح شد، به طوری كه دیگر نشد باقی بماند، برای اینكه مكتب محفوظ بود. مكتب، مكتب توحیدی و اسلامی بود، و اسلام محفوظ بود، از این جهت شكستی نبود. الان ما در یك وضعی واقع هستیم كه سر دو راهی ما واقع شده‌ایم كه ممكن است كه خدای نخواسته ما در مكتبمان شكست بخوریم. اگر فرض بكنید كه ما در این مبارزه‌ای كه ملت ما با محمدرضا، بلكه با همه كشورهایی كه با او همراه بودند، در این مبارزه ما فرض كنیم كه خدای نخواسته ملت ما شكست خورده بود، این یك شكستی بود كه دنبالش باز پیروزی بود. و اگر هم شكست خورده بودیم، به نظر من خیلی غصه نداشت؛ برای اینكه ما مكتب‌مان محفوظ بود، و با محفوظ بودن مكتب بالاخره حق بر باطل غلبه می‌كند. اما ما الان سر یك دوراهی واقع شده‌ایم كه ممكن است با دست ما اسلام آن چهره زیبایی كه دارد، در پیش كشورهای خارجی یا دشمن‌های داخلی، آن چهره‌اش به طور دیگری نمایش پیدا بكند، كه مكتب ما شكست بخورد. آن‌هایی كه ما همیشه می‌گفتیم مكاتبشان انحرافی است، و اسلام است كه می‌تواند یك مكتبی داشته باشد كه بسازد جمعیت‌ها را، و گروه‌ها و ملت‌ها را بسازد و اسلام مكتب انسان ساز است، انسان‌ها را ازقوه به فعلیت می‌آورد، این حرف‌ها را ما می‌زدیم و می‌زنیم، خوف این است كه اگر چنانچه در اعمال ما یك نحوی مشاهده بشود كه برخلاف آنی است كه ما ادعا می‌كنیم، دشمن‌های ما پای ما حساب نكنند، پای اسلام حساب كنند و بگویند پاسدارهای اسلامی، ملاهای اسلام، نظامی - اسلامی، اینطور عمل می‌كنند، پی بهانه هستند آنها كه یك خلاف ببینند و آن خلاف را علم كنند، با اضافاتی صد چندان؛ و به خیال خودشان ما را معرفی كنند در جوامع به اینكه جمهوری اسلامی كه اینها می‌گفتند، اینطور بود كه الان مردم ازگرفتاری آن رژیم سابق خلاص شده‌اند و به گرفتاری این رژیم افتاده‌اند. الان دارند این حرف‌ها را می‌زنند، در عین حالی كه بهانه‌هایشان كم است». 
منبع: صحیفه امام جلد 10 صفحات 106 و 107
انتهای پیام