طریقه حمایت از قاریان و حافظان جوان/ علی شیرزاد بیان کرد:
توجه حداقلی به امور قرآنی برخلاف انتظارات برای رسیدن به جامعه قرآنی است
گروه فعالیت‌های قرآنی: علی شیرزاد، قاری ممتاز کشورمان با اشاره به نقش اساتید پیشکسوت در پیشبرد اهداف قرآنی کشور و انتظار حمایت بیشتر از این قشر، نقدهایی را به بی توجهی مسئولان وارد و پیشنهاداتی در زمینه بهبود وضعیت بیان کرد.
علی شیرزاد، قاری ممتاز قرآن در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با اشاره به اهمیت توجه به اساتید پیشکسوت بیان کرد: در مباحث قرآنی کشور مسأله‌ای که کمتر به آن توجه می‌شود، مسأله پیشکسوتان و نقشی است که این اساتید در پایه گذاری علم قرائت قرآن در کشور داشته‌اند، متأسفانه شاهد این بودیم که افرادی مانند استاد محمدتقی مروت صرفاً در اواخر عمرشان مورد توجه واقع شدند، با توجه به فرمایشات رهبر انقلاب باید به خاطر تجربیات پیشکسوتان به این اساتید بیش از پیش توجه شود.
شیرزاد در ادامه افزود: جمهوری اسلامی در این زمینه ستاره‌های فراوان و بزرگانی مانند مرحوم مروت، اربابی، استاد موسوی بلده و ... را در اختیار داشته و دارد که تمام پیشرفت‌هایی که در کشور در زمینه قرآنی شاهد هستیم به خاطر وجود این اساتید بوده است. ولی به این اسایتد توجهی نمی‌شود و جلسات این اساتید نیز در نهایت بی توجهی برگزار می‌شود.
قاری ممتاز قرآن تصریح کرد: باید بانکی از اطلاعات این بزرگان تهیه کرد که آماری از وضعیت رشد آن استاد در زمینه قرائت قرآن و شاگردانی که تربیت کرده را استخراج کرد و زمینه تخصصی اساتید هم بررسی شود؛ چرا که هر استاد در یک زمینه دارای تخصص است، باید دسته بندی از این اطلاعات تهیه شود و به تفکیک شهرها در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد که وقتی یک نوجوان خواست برای آموزش قرآن اقدام کند با سهولت استاد را انتخاب کند. شاید اگر یک متولی دلسوز برای این کار باشد، اقدام مثبتی را شاهد خواهیم بود و در ادامه هم با کمک نهادهای دولتی به تقویت این کار پرداخت.
وی گفت: حمایت نهادهای قرآنی از فعالیت‌های قرآنی اصلاً رضایت بخش نیست، متأسفانه در کشور ما بر خلاف توجهات بسیار زیاد رهبر انقلاب به این امر، مسئولان به این فعالیت‌ها اصلاً بها نمی‌دهند، در کشور ما یک قهرمان قرآنی به اندازه یک ورزشکار استانی هم مورد حمایت واقع نمی‌شود، از افراد قرآنی اگر بپرسیم که چند سال پیش چه کسی در مسابقات بین‌المللی اول شده پاسخ را نمی‌دانند به این دلیل که یک قاری از فلان شهرستان در مسابقات اول شده و در نهایت هم به فراموشی سپره شده است.
شیرزاد بیان کرد: صدا و سیما، روزنامه‌ها و ارگان‌های متولی امور فرهنگی مانند سازمان تبلیغات اسلامی و ... توجهی به این افراد نمی‌کنند و در جامعه‌ای که الگوسازی قرآنی مفهومی ندارد، نباید انتظار قرآنی شدن آن جامعه را داشت، بالأخره یک جوان وقتی می‌خواهد دنبال یک هنر برود و در ادامه شاخص شود به دنبال هنری می‌رود که در جامعه بیشترین توجه به آن هنر می‌شود، با این حداقل توجهات و بی مهری‌ها نمی‌توان توقع داشت که جوان و نوجوان ما به سمت فعالیت‌های قرآنی برود.
وی تصریح کرد: افرادی که در حوزه فعالیت‌های قرآنی موفق شده‌اند همه این موفقیتها حاصل جلسات قرآن است، اکثر قاریانی که فرضاً در منطقه شهر ری هستند، تقریباً هیچ کدامشان در کلاس‌های آکادمیک و مؤسسات شرکت نکرده‌اند و رشد آنها تنها وابسته به جلسات قرآن بوده است و یک استاد دلسوز تجربیاتش را انتقال داده است و حداقل کاری که می‌شود انجام داد، این است که این جلسات قرآنی حمایت شوند.
قاری ممتاز قرآن در ادامه افزود: بسیاری از جلسات الفبای امکانات را در اختیار ندارند و تمام امکانات حداقلی در این جلسات را قرآن آموزان جلسه تهیه می‌کنند، نمی‌شود انتظار داشت که یک نوجوان که در جلسه قرآن شرکت می‌کند هزینه برگزاری جلسه را هم بپردازد، این که جلسات قرآن شناسائی و حمایت مالی شوند، بسیار مهم است.
شیرزاد گفت: فعالیت‌های قرآنی در سطح دانشگاه‌ها نیز بسیار کمرنگ است، دانشگاه با وجود اینکه یک مکان مهم محسوب می‌شود اما شاهد این هستیم که در طول سال مسابقاتی در سطح دانشگاه‌ها برگزار می‌شود و چند روزی هم برد رسانه‌ای دارد و تمام می‌شود و فعالیت قرآنی مؤثری را در دانشگاه ملاحظه نمی‌کنیم. این مسأله، خیلی نیازمند بودجه و منابع مالی نیست بلکه همین مقدار که در ذهن مسئولان دغدغه انجام این کار به وجود بیاید هم گام مؤثری برداشته شده است.
قاری ممتاز قرآن بیان کرد: کشور ما چند سال است در بحران اقتصادی به سر می‌برد، اما شاهد این هستیم که در اوج مشکلات اقتصادی منابع مالی به یکسری از فعالیت‌های فرهنگی تعلق می‌گیرد که نیاز چندانی در این زمینه‌ها وجود ندارد، و نگاه مسئولان به این شکل است که اگر بودجه‌ای بود به فعالیت‌های قرآنی اختصاص می‌دهیم و اگر هم نبود نمی‌دهیم، اکثر مسئولان ادعای فعالیت‌های قرآنی را دارند اما در عمل خبری نیست، اما حداقل کاری که می‌توان کرد این است که جلسات قرآنی شناخته شوند و حداقل ابزارهایی که سازمان دارالقرآن و سایر مراکز دولتی در اختیار دارند، صرف معرفی جلسات قرآن کنند و از آنها حمایت کنند.
شیرزاد تصریح کرد: یکی از مشکلات اصلی که در کشور ما هست و تا این لحظه برای آن راهکاری ارائه نشده پراکندگی متولیان امور قرآنی و موازی کاری در این زمینه است، دستگاه‌هایی که به صورت اداری هستند هر سال مسابقات قرآن دارند و ... اما نهایتا اگر حداقل نیمی از این مسابقات و ... خروجی درستی داشت در حال حاضر وضعیت بهتری داشتیم.
وی بیان کرد: دولت در وزارت ارشاد معاونت قرآن و عترت را تشکیل داده و شاهد فعالیت مثبتی از این نهاد نیستیم و نهادهای قرآنی هم کار خاصی که نوآوری داشته باشد، انجام نمی‌دهند، متأسفانه کرسی‌های تلاوت هم به شیوه صحیحی اجرا نمی‌شود و شاهد این هستیم که یک عده افراد خاصی در حال برگزاری این کرسی‌ها به شیوه سنتی هستند.
قاری ممتاز قرآن تصریح کرد: در چند سال اخیر در مباحث صوت و لحن اقدامات مثبتی صورت گرفته و اساتید مطالب را از حالت سنتی خارج کرده و به آنها رنگ و بوی علمی داده‌اند و چیزی که در حال حاضر جامعه قرآنی ما دچار مشکل است مباحث مربوط به علم قرائت قرآن است، برای یک نوجوان در جلسات قرآن توجه به مباحث صوت و لحنی صرف است، در صورتی که یک قاری قرآن باید در ابتدا مباحث تجوید و ادبیات عرب و مفاهیم را بیاموزد، قاری اگر مفاهیم را بلد نباشد حتی اگر استاد صوت و لحن هم باشد نمی‌تواند کارش را درست انجام دهد.
وی افزود: تبادل اساتید یک اقدام مثبت است، در مباحث علمی و دانشگاهی هم همینطور است و وقتی که تبادل اطلاعات صورت می‌گیرد پیشرفت‌های خوبی را به دنبال خواهد داشت و در زمینه قرائت قرآن هم همین است، چرا که موج آموزش قرائت قرآن در کشور با حضور اساتید برجسته مصری در ایران بوده اما با تمام این اوصاف این طور نیست که برای ایجاد تحول در زمینه قرائت قرآن حتماً به قراء مصری نیازمند باشیم، اما اگر در بعضی از مباحث انتقال تجربه صورت گیرد خوب است.
شیرزاد تصریح کرد: نهادهایی هستند که به تنهایی جایگاه لازم در جامعه قرآنی را ندارند و ابزار لازم را هم ندارند، شورای عالی قرآن با توجه به جایگاه مهمی که دارد، واقعا یک گنجیه‌ای از اساتید را در اختیار دارد اما در بحث اجرایی، کار در دست سازمان اوقاف است، اما به نظر می‌رسد که در کشور باید وزارت قرآن داشته باشیم و در این دولت یک جایگاه حقوقی و شناخته شده داشته باشد.
شیرزاد در ادامه افزود: جمهوری اسلامی در این زمینه ستاره‌های فراوان و بزرگانی مانند مرحوم مروت، اربابی، استاد موسوی بلده و ... را در اختیار داشته و دارد که تمام پیشرفت‌هایی که در کشور در زمینه قرآنی شاهد هستیم به خاطر وجود این اساتید بوده است. ولی به این اسایتد توجهی نمی‌شود و جلسات این اساتید نیز در نهایت بی توجهی برگزار می‌شود.
قاری ممتاز قرآن تصریح کرد: باید بانکی از اطلاعات این بزرگان تهیه کرد که آماری از وضعیت رشد آن استاد در زمینه قرائت قرآن و شاگردانی که تربیت کرده را استخراج کرد و زمینه تخصصی اساتید هم بررسی شود؛ چرا که هر استاد در یک زمینه دارای تخصص است، باید دسته بندی از این اطلاعات تهیه شود و به تفکیک شهرها در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد که وقتی یک نوجوان خواست برای آموزش قرآن اقدام کند با سهولت استاد را انتخاب کند. شاید اگر یک متولی دلسوز برای این کار باشد، اقدام مثبتی را شاهد خواهیم بود و در ادامه هم با کمک نهادهای دولتی به تقویت این کار پرداخت.
وی گفت: حمایت نهادهای قرآنی از فعالیت‌های قرآنی اصلاً رضایت بخش نیست، متأسفانه در کشور ما بر خلاف توجهات بسیار زیاد رهبر انقلاب به این امر، مسئولان به این فعالیت‌ها اصلاً بها نمی‌دهند، در کشور ما یک قهرمان قرآنی به اندازه یک ورزشکار استانی هم مورد حمایت واقع نمی‌شود، از افراد قرآنی اگر بپرسیم که چند سال پیش چه کسی در مسابقات بین‌المللی اول شده پاسخ را نمی‌دانند به این دلیل که یک قاری از فلان شهرستان در مسابقات اول شده و در نهایت هم به فراموشی سپره شده است.
شیرزاد بیان کرد: صدا و سیما، روزنامه‌ها و ارگان‌های متولی امور فرهنگی مانند سازمان تبلیغات اسلامی و ... توجهی به این افراد نمی‌کنند و در جامعه‌ای که الگوسازی قرآنی مفهومی ندارد، نباید انتظار قرآنی شدن آن جامعه را داشت، بالأخره یک جوان وقتی می‌خواهد دنبال یک هنر برود و در ادامه شاخص شود به دنبال هنری می‌رود که در جامعه بیشترین توجه به آن هنر می‌شود، با این حداقل توجهات و بی مهری‌ها نمی‌توان توقع داشت که جوان و نوجوان ما به سمت فعالیت‌های قرآنی برود.
وی تصریح کرد: افرادی که در حوزه فعالیت‌های قرآنی موفق شده‌اند همه این موفقیتها حاصل جلسات قرآن است، اکثر قاریانی که فرضاً در منطقه شهر ری هستند، تقریباً هیچ کدامشان در کلاس‌های آکادمیک و مؤسسات شرکت نکرده‌اند و رشد آنها تنها وابسته به جلسات قرآن بوده است و یک استاد دلسوز تجربیاتش را انتقال داده است و حداقل کاری که می‌شود انجام داد، این است که این جلسات قرآنی حمایت شوند.
قاری ممتاز قرآن در ادامه افزود: بسیاری از جلسات الفبای امکانات را در اختیار ندارند و تمام امکانات حداقلی در این جلسات را قرآن آموزان جلسه تهیه می‌کنند، نمی‌شود انتظار داشت که یک نوجوان که در جلسه قرآن شرکت می‌کند هزینه برگزاری جلسه را هم بپردازد، این که جلسات قرآن شناسائی و حمایت مالی شوند، بسیار مهم است.
شیرزاد گفت: فعالیت‌های قرآنی در سطح دانشگاه‌ها نیز بسیار کمرنگ است، دانشگاه با وجود اینکه یک مکان مهم محسوب می‌شود اما شاهد این هستیم که در طول سال مسابقاتی در سطح دانشگاه‌ها برگزار می‌شود و چند روزی هم برد رسانه‌ای دارد و تمام می‌شود و فعالیت قرآنی مؤثری را در دانشگاه ملاحظه نمی‌کنیم. این مسأله، خیلی نیازمند بودجه و منابع مالی نیست بلکه همین مقدار که در ذهن مسئولان دغدغه انجام این کار به وجود بیاید هم گام مؤثری برداشته شده است.
قاری ممتاز قرآن بیان کرد: کشور ما چند سال است در بحران اقتصادی به سر می‌برد، اما شاهد این هستیم که در اوج مشکلات اقتصادی منابع مالی به یکسری از فعالیت‌های فرهنگی تعلق می‌گیرد که نیاز چندانی در این زمینه‌ها وجود ندارد، و نگاه مسئولان به این شکل است که اگر بودجه‌ای بود به فعالیت‌های قرآنی اختصاص می‌دهیم و اگر هم نبود نمی‌دهیم، اکثر مسئولان ادعای فعالیت‌های قرآنی را دارند اما در عمل خبری نیست، اما حداقل کاری که می‌توان کرد این است که جلسات قرآنی شناخته شوند و حداقل ابزارهایی که سازمان دارالقرآن و سایر مراکز دولتی در اختیار دارند، صرف معرفی جلسات قرآن کنند و از آنها حمایت کنند.
شیرزاد تصریح کرد: یکی از مشکلات اصلی که در کشور ما هست و تا این لحظه برای آن راهکاری ارائه نشده پراکندگی متولیان امور قرآنی و موازی کاری در این زمینه است، دستگاه‌هایی که به صورت اداری هستند هر سال مسابقات قرآن دارند و ... اما نهایتا اگر حداقل نیمی از این مسابقات و ... خروجی درستی داشت در حال حاضر وضعیت بهتری داشتیم.
وی بیان کرد: دولت در وزارت ارشاد معاونت قرآن و عترت را تشکیل داده و شاهد فعالیت مثبتی از این نهاد نیستیم و نهادهای قرآنی هم کار خاصی که نوآوری داشته باشد، انجام نمی‌دهند، متأسفانه کرسی‌های تلاوت هم به شیوه صحیحی اجرا نمی‌شود و شاهد این هستیم که یک عده افراد خاصی در حال برگزاری این کرسی‌ها به شیوه سنتی هستند.
قاری ممتاز قرآن تصریح کرد: در چند سال اخیر در مباحث صوت و لحن اقدامات مثبتی صورت گرفته و اساتید مطالب را از حالت سنتی خارج کرده و به آنها رنگ و بوی علمی داده‌اند و چیزی که در حال حاضر جامعه قرآنی ما دچار مشکل است مباحث مربوط به علم قرائت قرآن است، برای یک نوجوان در جلسات قرآن توجه به مباحث صوت و لحنی صرف است، در صورتی که یک قاری قرآن باید در ابتدا مباحث تجوید و ادبیات عرب و مفاهیم را بیاموزد، قاری اگر مفاهیم را بلد نباشد حتی اگر استاد صوت و لحن هم باشد نمی‌تواند کارش را درست انجام دهد.
وی افزود: تبادل اساتید یک اقدام مثبت است، در مباحث علمی و دانشگاهی هم همینطور است و وقتی که تبادل اطلاعات صورت می‌گیرد پیشرفت‌های خوبی را به دنبال خواهد داشت و در زمینه قرائت قرآن هم همین است، چرا که موج آموزش قرائت قرآن در کشور با حضور اساتید برجسته مصری در ایران بوده اما با تمام این اوصاف این طور نیست که برای ایجاد تحول در زمینه قرائت قرآن حتماً به قراء مصری نیازمند باشیم، اما اگر در بعضی از مباحث انتقال تجربه صورت گیرد خوب است.
شیرزاد تصریح کرد: نهادهایی هستند که به تنهایی جایگاه لازم در جامعه قرآنی را ندارند و ابزار لازم را هم ندارند، شورای عالی قرآن با توجه به جایگاه مهمی که دارد، واقعا یک گنجیه‌ای از اساتید را در اختیار دارد اما در بحث اجرایی، کار در دست سازمان اوقاف است، اما به نظر می‌رسد که در کشور باید وزارت قرآن داشته باشیم و در این دولت یک جایگاه حقوقی و شناخته شده داشته باشد.
مطالب مرتبط
